Pieps pootje

Er is nog steeds geen reactie gekomen van de dierenarts op het toesturen van de vergelijkende röntgenfoto van Pieps rechterpoot. Ondanks dat ik er nog een herinneringsmail aan gewaagd heb.

Wij denken dat het afwijkend beeld van de linkerpoot iets is wat er al heel lang zit. En het is de vraag of dit iets te maken heeft met het euvel waar ze nu last van heeft.

De antibioticakuur heeft in ieder geval goed gewerkt. Daar zijn we blij om. Wel is er nog steeds een zwart puntje zichtbaar onder haar poot maar ze loopt er in ieder geval weer redelijk goed op. Toch strompelt ze zich nog moeizaam vooruit omdat ze nu last heeft van haar rechterpoot. Ik weet niet of dit komt doordat ze eerst haar linkerpoot heeft ontzien ofdat de rechterpoot zelf voor een nieuw mankement heeft gezorgd. Uit voorzorg hebben we Piep maar weer bij Gijs uit de wei gehaald. Wie weet komt het doordat Gijs gewoon zijn dingetje doet maar dat Piep hier op het moment niet stabiel genoeg voor kan staan. Niet dat Piep dit heel erg vindt. Ze heeft nog nauwelijks oog voor Gijs en ze is weer dagelijks in de tuin te vinden. ’s Morgens staat ze ons weer op te wachten om langs ons heen de tuin in te dringen. Gijs moederziel alleen achterlatend. Want die mag nu ook niet meer de tuin in omdat hij Piep hier anders ‘lastig’ valt. Het is me het stelletje wel. En Mop broedt nog steeds. Hier heeft Gijs dus ook niet zoveel aan. Hij loopt voornamelijk mee met de ganzen van de grote groep. Zij houden zich heel sociaal op vlak bij het draadwerk daar waar Gijs ook loopt. Ze lopen dan wel niet in dezelfde wei maar hij is in ieder geval niet gespeend van contact. Moppie krijgt van ons nog 1 weekje en dan ga ik de eieren toch echt weghalen. Ze heeft gewoon witte poten van het constant zitten op het nest. Het duurt echt al veel te lang. Ik had gehoopt dat de eieren intussen ontploft waren. Maar door de regen en de lagere temperaturen van de laatste tijd, gebeurt dat niet. Daarvoor moet het echt warm weer zijn. Dus wie weet, komende week zou het in ieder geval wel warm worden.

Maar wat Pieps pootjes betreft, ik hoop dat de rust die ze nu krijgt, haar goed zal doen. Ze ligt veel. En als ze dan weer op wil staan, kost haar dat toch de nodige moeite. En ondanks dat we weer redelijke vriendjes zijn, kijkt ze met argusogen op als ik ook maar enige aandacht aan haar voetenwerk geef. Dus als het even niet nodig is, laat ik haar liever met rust. Pijn lijkt ze niet te hebben. Ze eet goed, drinkt goed en zodra de andere leden van onze beestenfamilie zich laten zien en het er ook maar enigszins op lijkt dat ze aandacht van me gaan vragen, dan ineens, begint ze te gakken en komt ze aangelopen met uitgestoken hals. Dat is voor mij reden om nog even af te wachten. Even aanzien hoe goed de rust haar doet en anders maar weer de bench uitgehaald en maar weer naar de dierenarts.

Maar vooralsnog maar weer even afwachten dus.

Ik houd jullie uiteraard op de hoogte 😉