De Wildcamera

Tja, het valt tot nu niet mee….

We zijn nu vier dagen verder en we hebben nog steeds niet precies de juiste plaats te pakken waar we het beste de camera kunnen neerzetten.

De eerste opnames laten wel de egels zien maar de camera stond te ver af om alles goed te zien. De volgende opnames hebben te veel licht of er zijn geen opnames gemaakt.

Er blijkt een bijkomende complicatie te zijn. De egeltjes eten bijna zonder beweging. Alleen het snoetje beweegt en dat is te weinig voor de camera om te registreren.

We zien wel dat Jupke ook geregeld ’s nachts eet en doordat we het door de raam zien ’s avonds, weten we dat de egeltjes er zijn. Een ander feit dat dit weergeeft is dat ‘ s ochtends alle brokjes op zijn. Maar dit staat dan niet op de camerabeelden.

Gisteravond waren ze weer met zijn drietjes aan ’t smikkelen. Ze waren zo luidruchtig aan ’t knabbelen dat ze niet hoorden dat ik langs ze ben geslopen om in de wei het luikje van ’t kippenhok te controleren. Dat waren mooie opnames geweest.

Wel laten de camerabeelden zien dat er één egel is wat iets aan zijn pootje heeft. Hij hupst weg op drie pootjes met één pootje in de lucht, het pootje maakt wat spastische bewegingen. Zo zielig. Ik heb meteen de neiging om deze egel op te wachten en dan zijn pootje eens te bekijken. Aan de andere kant belemmert het hem zo te zien niet in zijn functioneren. Dus waarom zou ik hem storen met het risico dat hij zich niet meer veilig voelt en dan niet meer komt eten? Voorlopig laat ik het maar even rusten.

Jammer maar we proberen gewoon verder. Alleen denk ik wel dat ik vanavond voor de zekerheid gewoon ga posten en handmatig de opnames maak. Ik wil de egeltjes toch zeker één keer goed gefilmd hebben.