Tomaten en meer

Mijn moestuintje levert productie! Ongelooflijk.

Ik kom om in de tomaten. Inmiddels hebben we de nodige variaties op ons bord gehad. En nog steeds. Daarnaast heb ik een aantal tomaten gedroogd in mijn droogmachine. Die staan nu lekker onder de olie in de koelkast. Diverse porties rusten in de diepvries. Daar wachten ze een rustiger moment af op hun verwerking tot soep, pastasaus, ketchup of zoiets. En dan hebben we nog de courgettes, komkommers, de rode pepertjes, aardbeien, bosbessen en mijn allereerste rode en gele paprika’s.

Het smaakt ook allemaal zo lekker! De tomaten zijn veel zoeter dan die uit de winkel. Maar vooral de smaak van komkommer verrast mij. De komkommer is veel vaster van structuur, heeft minder pitjes en is zoeter dan die uit de winkel. Echt lekker.

Inmiddels eten we voornamelijk uit eigen tuin. De boontjes en erwtjes zijn al geconsumeerd in een salade. De radijsjes en sla kunnen steeds opnieuw gezaaid worden. De courgettestruiken leveren op zich wel continu courgettes maar niet zo uitbundig als vorig jaar. Er rotten er veel weg. Nu pluk ik de vieze bladeren uit en ik haal de bloemen van de vruchten af zodra zich een vrucht begint te ontwikkelen. Hopelijk krijgen we op deze manier nog wat meer courgettes. Ik moet nog een voorraadje zoetzuur aanleggen. De potjes uit mijn voorraadkast zijn bijna op.

Wat betreft mijn MM-bakken. Ik weet het niet helemaal zeker. De sla die ik gezaaid heb is een aantal keren helemaal niet opgekomen. De dille verkleurt steeds bruin. Eigenlijk doet alles het een beetje lala. Ik pieker me suf over de oorzaken. Aan water geven kan het niet liggen. In het voorjaar hebben de bakken ook nieuwe compost gekregen. Dus dat kan het niet zijn. De afrikaantjes en de goudsbloemen doen het wel ontzettend goed. En ja, dat ziet er wel gezellig uit maar daar hoef ik geen hele bakken mee vol te hebben staan. De afrikaantjes heb ik deels uit de bakken gehaald en in potten gezet voor de kassen. Mogen ze daar staan geuren en beestjes aantrekken. Ofschoon die niet heel veel insecten aantrekken zo te zien.

Mijn moestuinvijvertje daarentegen barst van het leven. Insecten zoemen erom heen en drinken zittend op de waterleliebladeren. Ik heb een salamander gezien maar die liet zich meteen naar beneden zakken toen ik hem wilde bestuderen. Er zitten kikkers in. Een grote die mooi bleef zitten voor de foto en ook kleintjes, die meteen wegspringen. Al met al zorgt dit kleine waterpartijtje voor een hoop beweging in de moestuin. De vogels komen eruit drinken en één bepaalde houtduif houdt er zijn of haar was-sessies. Leuk om een kop koffie bij te drinken. De duif vliegt dan wel weg helaas.

Mijn wilde bloemenmengsel komt ook niet helemaal tot zijn recht. De melganzevoet (sjeetkroet volgens manlief) overwoekert alles. Ik trek ze met de bosjes uit maar het zijn er zoveel! Ook dat moet ik volgend jaar anders doen. (Om het kruid een naam te kunnen geven, heb ik het moeten opzoeken voor het blog. Blijkt het, zoals wel vaker het geval is, een zeer nuttig kruidje te zijn. En lekker in het eten bovendien.)

Maar al doende leert men. En dat is in het geval van mijn moestuin zeker waar!

En er is al bijna een pepertje goed!