Eindejaarsmijmering

Een mooi gezegde ‘het zijn de kleine dingen die ’t doen’.

Zo waar ook.

Ik krijg heel vaak opmerkingen over mijn oog voor de kleine dingen en dat ik hier zo leuk over kan schrijven.

Daar staat tegenover dat er ook mensen zijn die vinden dat er belangrijkere zaken zijn in het leven dan de dingetjes die ik beschrijf.

Het is maar hoe je het wilt bekijken.

Natuurlijk heb ik een mening over de grote zaken in het leven. Ik heb alleen geen zin om deze mening ook nog eens een keer te gaan ventileren via de schrijvende weg. Er zijn al genoeg mensen die dat doen en dat veel beter kunnen.

Dus waarom dan deze ‘simpele’ dingen?
Omdat het juist deze dingetjes zijn die mij op de been houden. Die dicht bij mij staan. Die mij kunnen laten genieten, kunnen laten lachen en mij soms voor eventjes, van mijn eigen problemen of dingen die mij bezighouden of dreigen op te slurpen, kunnen afleiden. Die mij de dag door hebben geholpen toen ik het eventjes niet meer zo zag zitten. Ze zorgden ervoor dat ik naar buiten moest, of ik dat nu wilde of niet. Naar buiten moest omdat er nu eenmaal gevoerd moet worden, omdat er nu eenmaal dieren afhankelijk van je zijn.

Daarbij leer je door goed te kijken heel veel van deze kleine dingetjes.

Je leert dat no matter what, het leven altijd door gaat. En soms is dat hard, en soms een hele geruststelling.

En dat is goed.

Voor 2016 wens ik iedereen alle goeds toe. Moge het iedereen brengen wat ze wensen of nodig hebben.

Wat mijn stukjes betreft: ik hoop dat ik er nog veel zal schrijven, wel kan ik niet beloven dat deze op net zo’n geregelde basis zullen verschijnen als afgelopen jaar.

Voor nu alvast fijne feestdagen namens manlief, de beestenboel en mijzelf.

Lieve groet van Ingrid