Maandagmorgen, half tien. De telefoon gaat. Het is P. Ze heeft vogels gevonden op de grond. Ze denkt aan uiltjes. Wat ze ermee aan moet? Ze heeft ze nog niet aangeraakt en ze heeft ze al een tijdje in de gaten gehouden maar er is geen oudervogel komen opdagen om te voeren. Het zijn twee vogeltjes en ze kunnen absoluut nog niet vliegen. Omdat P geen raad weet met de beestjes heeft ze mij gebeld omdat ik ‘verstand heb van zo’n dingen’.
Vreemd verhaal. Wanneer het uiltjes zouden zijn, zouden ze al moeten kunnen vliegen én zijn er ouders in de buurt die komen voeren. Intussen heeft P me een foto geappt. Ik heb geen idee van de grootte van de vogels maar uiltjes zijn het in ieder geval niet. Ik wacht op manlief die is gaan wandelen met Luca. Het is handig wanneer hij meegaat, misschien heb ik zijn hulp nodig. In de tussentijd pak ik de kattenbench maar weer en een paar dikkere handschoenen. Je weet maar nooit.
Eenmaal bij P leiden zij en haar man ons naar de vogels. Zeg maar vogeltjes. Ze zijn nog klein. Heel erg klein. Handschoenen zijn niet nodig. Het zijn gierzwaluwen. Waarschijnlijk zitten ze ergens onder de pannen en is het daar te warm voor ze. Met gevolg dat ze zich willen verplaatsen en dan uit hun nest vallen. Op de grond. In de schaduw. Dat gelukkig dan weer wel. M haalt een ladder om te kijken of er ergens nog meer vogels te zien zijn. Maar dat blijkt niet het geval.
We zetten de vogeltjes in de bench en gaan naar huis. Eenmaal thuis gekomen probeer ik ze in eerste instantie al eens wat water te geven middels een kwastje. Dat gaat goed. De beestjes hebben dorst. We proberen ze ook wat maden te voeren maar dat snappen ze niet. Wannneer ik met een pincet tegen hun bekje tik, doen ze dit zo onregelmatig open dat het me niet lukt om ook maar iets van eten bij ze binnen te krijgen. Nu zullen je je afvragen ‘maden?’. ‘Hoe kom je daar zo snel aan?’ Maar dat is niet zo moeilijk in deze hitte. Een kwestie van even in de groenbak boodschappen doen, zullen we maar zeggen. En ja, dat is vies maar we hebben er deze keer wel wat aan. Alleen lukt het helaas niet om de beestjes te voeren. Dan nog maar wat water.
Na deze eerste hulp verleend te hebben, pakken we onze spullen en rijden we naar Opglabbeek. Naar het NHC. Daar geven we de gierzwaluwtjes af, we zwaaien even op een bekende in de ic and off we go again.
Thuis gekomen lichten we M en P nog even in en geven we hen de informatie waarmee ze inlichtingen kunnen inwinnen over het doen en laten van de vogeltjes. En dan is het echt tijd voor een duik in het water. En zo is de dag alweer anders gelopen dan gepland. Maar wel begonnen met een goede daad. Dat dan weer wel.
Meer informatie over gierzwaluwen? Klik dan hier.
De Piep-show 