Nachtelijk bezoek

Het is een warme hete nacht en ik ben niet moe.

Manlief is al een tijdje naar bed terwijl ik normaal degene ben die vroeg naar bed gaat maar het wil maar niet lukken met moe worden. Dus doe ik nog maar wat klusjes tot ik op een bepaald moment een geluidje hoor. Hé, zou het echt? Ik heb dat geluid al een hele tijd niet meer gehoord. Zachtjes sluip ik naar het grote raam van de woonkamer maar ik kan het niet goed zien van hieruit. Dan maar even kijken vanuit de serre. En ja! Het is een egel die komt bietsen van Snor zijn eten! Met zijn pootjes wipt hij het bakje op zijn kant om bij het eten te komen. Wanneer hij het bakje weer loslaat hoor je een harde tik van porselein op tegel.

Wat leuk!

Ik heb ze echt gemist, de egeltjes.

Wanneer hij uitgegeten is en is weggelopen, loop ik nog even op blote voeten naar buiten. Vind ik heerlijk. Even de aarde voelen. Zo sta ik een tijdje midden in de nacht te genieten. Het is nog warm. Niet te warm maar lekker. Het is heerlijk rustig overal. Dan hoor ik ineens een geluid. Het klinkt als geblaf of gehoest. Het typische geluid van de egel. Blijkbaar komt hij nog eens terug om te eten. Heel stil blijf ik staan, om me heen zoekend of het beestje zich laat zien. Maar hij doet meer dan dat. Langs de buxushaag komt hij aangestiefeld. Niet in de gaten hebbend dat daar een mens staat dat zo meteen zijn pad gaat kruisen. Stiller dan stil blijf ik staan. En ja, daar komt hij aan. Het is een hele grote egel. Behoorlijk dik ook. Blijkbaar doen de kattenbrokjes hem goed. Hij komt nog steeds mijn richting uit. En dan ineens snuffelt hij aan mijn tenen. Om er vervolgens keihard vandoor te gaan. Terug de buxus in. Of het nu van de schrik of van de stank van mijn voeten is, dat mag Joost weten.

Heel lang schrikt het hem niet af. De kattenbrokjes lonken hard blijkbaar. Hij gaat weer richting voer en wil net gaan eten wanneer Snor ten tonele verschijnt. En Snor eist zijn bakjes op natuurlijk. Op zijn gemakje eet hij eens wat, kijkt eens om zich heen en vertrekt dan weer. Ik hoor de egel rondscharrelen in de haag. En weer terug keren naar het bakje.

Om hem zijn rust te gunnen besluit ik dat het nu echt genoeg is geweest voor vandaag. Zachtjes trek ik de deur achter me dicht en ga naar boven.

Tijd om naar bed te gaan.

De rust is gekomen.