En dan is het eindelijk zover.
Het weer is er nog steeds niet naar met 10 graden en zonnig maar de boom zal toch moeten worden opgetuigd.
Twintig keer op en neer naar de zolder om alles beneden te krijgen. Daarna de uitstalling van de dozen op de grond in de kamer, en als eerste dan maar de lichtjes uit de doos gehaald.
Ik hoor andere mensen altijd klagen over het feit dat de lichtjes netjes worden opgeborgen en als ze uit de doos gehaald worden ze toch weer in de war zijn. Gelukkig heb ik daar dit jaar geen last van.
Intussen heeft Saartje ontdekt dat alle deuren in huis openstaan. Dus ook die van de zolder waar ze normaal gesproken niet mag komen. En natuurlijk loopt ze dan net overal daar waar ik ook loop. En aangezien ik niks zie door de dozen die ik draag, moet ik extra voorzichtig zijn om niet over haar te struikelen. En o, wat vind ze de kerstballen interessant. Speciaal voor onze poezen wordt de boom van onderen opgetuigd met onbreekbare ballen en andere onbreekbare spullen. En ja hoor, zodra de spullen aan de onderste takken hangen, slaat ze heel voorzichtig tegen de bal. En die begint natuurlijk uitdagend te wiebelen. Ik jaag haar weg en ga verder. Het gaat een hele tijd goed en voordat ik het weet is de morgen om. Aangezien ik een afspraak heb moet ik even de boel de boel laten. Voor alle zekerheid doe ik de deur naar de kamer dicht. Het zal me toch gebeuren dat ik weer thuis kom en dan de boom op de grond zie liggen. Het zou niet de eerste keer zijn en ik moet er echt niet aan denken. Ofschoon toen wel de basis is gelegd voor de kerstballenselectie die ik nu nog steeds heb en die ik ieder jaar uitbreid met een paar ballen die ik erbij vind passen. Het moge duidelijk zijn dat ik niet het type ben dat ieder jaar een geheel andere en dus nieuwe selectie kerstballen aanschaft. Het klinkt misschien gek maar ik houd gewoon een beetje van de spullen die ik heb. En bij sommige ballen hoort een verhaaltje of heb ik gekregen en daardoor alleen al kan en wil ik ze niet wegdoen.
Het is al tegen 18.00 uur als ik eindelijk de dozen terug draag naar de zolder en de zuiger erbij haal om alle glitters en gevallen naalden op te zuigen zodat alles er weer netjes uitziet.
Eindelijk kan ik tevreden gaan zitten en mijn boom bekijken. Op het laatste moment heb ik toch maar niet de gebreide ballen erin gehangen. Die heb ik een paar jaar geleden bij ons in het dorpje op de kerstmarkt gekocht. Het zijn zelfgebreide witte fluffy ballen, lekker zacht en heel erg leuk. Gekocht zodat ik ze onder in de boom kon hangen omdat ik weet dat de katten sowieso met deze onderste ballen gaan spelen. Maar doordat ze juist zo op een speeltje leken werden ze keer op keer uit de boom gevist en zijn ze uiteindelijk ook in de speeltjesbak van de katten beland. Waar ze nu maar in blijven liggen. En ik moet het afkloppen maar drie dagen verder laten de katten de boom nog steeds met rust.
Nu dan, de boom is eindelijk opgetuigd. Morgen de rest nog een beetje aankleden en me dan eens gaan buigen over het kerstmenu.
Maar nu even niet. Even genieten van mijn boom…
De Piep-show 