Kerstballen

Ik ben niet zo’n trendvolger. Niet met de inrichting van ons huis en ook niet met het ieder jaar opnieuw kiezen voor een ander kleurtje in de kerstboom.

Lang geleden, toen we bezig waren met de verbouwing van ons huis, is de basis gelegd voor onze huidige collectie kerstballen.

Ik vergeet het nooit meer. 24 December 2001.  Zo laat als dat jaar had ik en heb ik de boom nooit meer opgezet. Al het werkvolk was eindelijk de deur uit en de boom kon op zijn plaats. Weliswaar in de keuken, naast een plaat die de deur afdekte naar de plek waar nog gebouwd werd aan onze nieuwe woonkamer. Maar toch, hij stond eindelijk. Alles mooi aangekleed, de rommel opgeruimd en het huis gepoetst. Kerstmis kon beginnen. Dacht ik. Druk bezig met het eten hoorde ik op een bepaald moment aan de andere kant van het schot geluiden. De man die het glas plaatste bleek bezig met wat afwerk-werk dat binnenshuis kon gebeuren in deze laatste uurtjes voor Kerstavond. En dat was bij ons. Op zich niet erg. Ware het niet dat de goeie man op een bepaald moment alle deuren tegen elkaar open had laten staan. Door de stevige wind die er stond en die ineens vrij spel had in ons huis kwam het tussenschot , dat echt vast zat genageld, met een klap los. En jullie raden het zeker al, het schot klapte bovenop mijn mooie kerstboom. Boom om, ballen aan diggelen en een ontdane werkman aan de andere kant van de deuropening. Zucht. Maar omdat er werkelijk geen opzet in het spel was en de man heel erg ontdaan was, gaat er bij mij in zulke gevallen een knopje om en word ik heel rustig. En wat was er in feite ook gebeurd? De kerstballen kapot. Helaas. Er zijn ergere dingen. Snel werd de boel samen opgeruimd. Duizend keer moest ik zeggen dat het allemaal niet zo erg was. Uiteindelijk ben ik een uurtje voor sluitingstijd naar de plaatselijke Hema gefietst en heb daar nog wat ballen kunnen kopen. En deze kerstballen zijn het begin van een in de loop der jaren uitgedijde collectie.

Onze kerstballencollectie is in de loop der jaren steeds verder uitgebreid met een paar ballen per jaar maar altijd binnen eenzelfde kleurenschema. En dat loopt van champagnekleurig tot roestbruin en alles wat daarbij past. Maar buiten deze ballen die ik zelf aanvul, krijg ik ieder jaar speciale cadeautjes. Gewoon van mensen die me graag iets willen geven. Als bedankje of als aardigheidje of ter herinnering. En heel vaak is dat iets voor in de kerstboom of maak ik er een haakje aan en hang het zelf erin. Omdat er een herinnering aan zit. Aan een gebeurtenis of aan mooie mensen. Mensen die soms maar even in mijn leven waren maar waar ik op deze manier met een glimlach aan terugdenk. Of cadeautjes die me doen denken aan speciale gelegenheden. Of cadeautjes met de wens dat alles goed mag verlopen voor ons. Of cadeautjes van mensen die er niet meer zijn. Al deze ‘kerstballen’ hebben hun verhaal dat ik ieder jaar met het uithalen van de ballen, opnieuw beleef. En dat is voor mij een mooi begin voor de komende dagen.

Fijne feestdagen gewenst voor jullie allemaal.