buitenleven·buitenwonen·Column·dieren·Humor·lente·natuur

Hoe doet ‘ie ‘t?!

Drama in de wei. Alweer. Wel pas de eerste keer dit jaar.
En zo zie je meteen de andere kant van het nieuw voorjaarsleven. Alle nieuw leven moet gevoerd worden. En dat houdt ook in dat de vos kleintjes heeft. Heel schattig, ja, dat klopt. Maar om ze nou te voeren met mijn kippen. Mmmmm, ietsje beetje minder.

Zoals iedere morgen loop ik de wei in om te voeren. Het kippenspul rent al vrolijk rond en het valt me (nog) niet op dat er eentje ontbreekt. Op het hok zelf zit één van de donkerbruine kippen (één van de twee Q’s) op het nest. Ik maak het hok schoon, zet de kip maar weer eens buiten omdat broeden op onbevruchte eieren nu eenmaal niet erg opschiet. Ook al houdt je dat al een paar weken vol.

Eenmaal terug binnen ga ik aan ’t werk. Als mijn gsm gaat, zie ik dat het mijn schoonmoeder is. Voor haar doen belt ze al vroeg. Zou er iets zijn?

En inderdaad vertelt ze dat er bij haar poortje naar de wei allemaal veren liggen. Of ik dat gezien heb en of alle kippen er nog zijn?

Nu zie ik dat gedeelte van de wei ’s morgens niet. En de veren zijn me dus niet opgevallen. Dan maar even gaan kijken. En ja hoor, niet alleen héeeel veel veren maar ook een duidelijk bloedspoor. 

Balen! 

Het verhaal van hoe het in zijn werk is gegaan, kun je vertellen aan de hand van het verenspoor. De kip is in een hoek gedreven onder het kippenhok waar ze normaal gesproken schaduw zoeken. Hier heeft hij of zij haar gevangen en meegenomen. Toen leefde ze nog. Bij het poortje heeft hij ze de nek doorgebeten wat is te zien aan het vele bloed. Daarbij zijn er echte plukken veren achtergelaten. Ik volg het spoor en zie ietsje verderop de kip liggen. Net zoals met de gans vorig jaar heeft hij ze niet mee kunnen nemen, wel heeft de kip geen kop meer. Het gaat dus om een vos. Hier loopt het spoor dood. Ik kan niet zien waar hij de wei uit is gekomen. Dat moet hem veel moeite hebben gekost. Wel heeft hij, toen hij in de gaten had dat hij de kip niet mee kon nemen, zoveel mogelijk ervan op gegeten.

De vraag is en blijft nu: waar is hij de wei ingekomen en waar er weer uit?

Ik loop de hele wei na om te kijken of er ergens gegraven is. Dat is niet zo. Wel zijn er een paar overhangende takken. Zou hij via de takken in de wei zijn gekomen? Zou kunnen.

Maar hoe is hij er weer uit gekomen? Ik zie nergens plukken haar aan de prikkeldraad en toch denk ik dat hij er uit moet zijn geklommen. Daarom kon de kip ook niet mee. 

En dat ondanks al onze voorzorgsmaatregelen. Een fatsoenlijk hekwerk, pinnen in de grond zodat hij zich niet de wei in kan graven, een automatische kippenhok-opener-en-sluiter. Dat betekent dus dat hij gisteren voor 21.30 of vanmorgen na 7.30 uur geweest moet zijn. Gisteren zijn we tot laat nog bezig geweest in de tuin. En toch moet het gisteren gebeurd zijn omdat de kip koud was.

Brutaal zeg!

En nu? Ik wilde eigenlijk nog kippen bijhalen. De vraag naar verse eitjes wordt groter en het is zo gezellig met Grada, Janssen en Janssen en Q en Q. Nu is er nog maar één Q….

Daarbij wilde ik Piep weer een aantal uren per dag de wei in gaan zetten. 

Ik geloof dat ik daar nog maar even mee wacht……
  

Een gedachte over “Hoe doet ‘ie ‘t?!

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.