Sinds een week of twee, kwam er nog maar één egeltje eten.
Sinds een dag of vier komt er helemaal geen egeltje meer.
Het voer staat onaangetast onder de tafel. De enigen die er nog aan komen pikken, zijn de eksters. Ze loeren er op.
Ik blijf het nog even onder de tafel zetten de komende dagen omdat het weer toch nog ietsje beter wordt. Maar de nachten worden kouder. Ik denk dat de egels in de winterstand zijn gegaan. Ik zal ze missen. Onze stekelige vriendjes. Ik hoop dat ze een mooi plekje hebben gevonden voor hun winterrust. En dat ze daar ongestoord kunnen blijven liggen tot het voorjaar. En dat we ze dan weer mogen begroeten in de tuin.
Ook in huis merk je dat de temperatuur omlaag gaat. Overdag gaat al af en toe de verwarming aan en ‘s avonds de kachel. De nachten zijn een stuk kouder en, eerlijk gezegd, vind ik dat heerlijk. Lekker wegkruipen onder het dekbed, de lijfjes van de katten tegen ons aan, genieten van de warmte van mijn lief.
De bladeren vallen volop en zorgen voor een tapijt van geel, rood en bruin. Wanneer de zon erop schijnt krijgt alles een gouden gloed. Dit is het weer om erop uit te trekken. Laarzen aan, jas aan en wandelen. Goed voor alles. Beweging voor mijn lijf en het toelaten van de wind die de gedachten in mijn hoofd uit elkaar blaast. Reorganiseert. Terugbrengt tot de proporties die erbij horen. Mindfull wandelen.
De eendjes leggen geen eieren meer, ze zijn in de rui. Het bruine eendje wordt zwart en de twee zwarten donkerbruin. Grappig. De kippen beginnen ook te ruien. In een tijd dat het kouder wordt, je jasje verliezen. Brrr…. Minder grappig.
De tuin is kaal, de bladeren zijn grotendeels gevallen en we hebben gesnoeid. Mijn kas is leeg op de pepertjes en de keukenlaurier na. De bakken staan vol met afrikaantjes. Het ziet er mooi uit. Daarom mogen ze nog even blijven staan. De kastanjes vallen volop. Het fruit ligt onder de bomen. Teveel om te verwerken. Mijn kelder staat vol met heerlijke potjes geweckte appelmoes, appelstukjes in siroop, zoetzure chilisaus, kweeperenlikeur, kweeperen op siroop, chili, enz., enz.
Grote groepen ganzen vliegen over. De kraanvogeltrek is begonnen.De klok is een uur terug gezet…
En zo gaan we langzaam de zomer uit, de herfst in, de winter in. In de winkels ligt al alles vol met kerstspullen terwijl wij zelf de lootjes voor Sinterklaas getrokken hebben. Alsof de tijd vooruit gejaagd moet worden. En hij gaat al zo snel. In mijn beleving althans. Terwijl ik nu net meer behoefte heb aan een pas op de plaats. Wat hoort bij het bedachtzame van de herfst en de winter. Een tijd van reflectie en bezinning. De tijd nemen om zaken op een rijtje te zetten en dingen te verwerken. Om plannen te maken. Of juist even niet…..
Wat prachtig geschreven. Ik kwam er helemaal van tot rust en liet een beetje los. Dankjewel. X
LikeGeliked door 1 persoon
X
LikeLike
Wat een heerlijk blog Ingrid! Je hebt helemaal gelijk: deze tijd van oogsten, voorraden aanleggen, in winterstand gaan, is inderdaad een heerlijke tijd om even diep te zuchten en verder even niks. Stilstaan, genieten van de rijkdom die je tuin en de natuur heeft gegeven, warmte zoeken bij elkaar… niks kerst. Nu nog niet…
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel Anuscka… even pas op de plaats…
LikeGeliked door 1 persoon
💜
LikeGeliked door 1 persoon
Geweldig mooi geschreven💋
LikeGeliked door 1 persoon
😊 Dank je
LikeLike