Vakantie

En dan is het 1 januari.

En begint morgen het gewone leven weer.

Gelukkig.

Ik gedij het beste bij rust, reinheid en regelmaat 😉 Vooral regelmaat. En die begint weer vanaf morgen.

Nu is dat niet helemaal waar want op de een of andere manier heb ik tijdens deze vakantie mijn ritme vast kunnen houden. Vroeg op maar wel op mijn gemak de beestjes voeren, alles de aandacht gevend die ze vroegen en daarna een lekker kopje cappuccino en de krant. In mijn pyjama. Hoe lekker is dat. Nu is van mijn voornemen om een week lang in pyjama te blijven lopen natuurlijk niks terecht gekomen maar ja, het gaat om het principe. Het lummelprincipe. En dat hebben we tijdens de kerstdagen in ieder geval wel gedaan. Daarna begon het toch te kriebelen en ga je weer je dingetjes doen. Maar rustig aan. Heerlijk.

Onze beestjes hebben me wel duidelijk laten merken deze week dat ze me de laatste tijd een beetje gemist hebben. En dat ze vonden dat hun quality time ten koste moest gaan van mijn lummeltijd. Hoe dat in zijn werk gaat? Heel simpel. Met kleine veelzeggende acties. Bijvoorbeeld het volgende: ik word wakker, moet naar de wc en doe dat ook half slapend. Vervolgens beginnen onze poezenschatten zo lief om mijn benen te draaien dat ik maar besluit om naar beneden te gaan en niet terug naar dat heerlijke lekkere warme bed met zijn flanellen lakens en manlief zijn lekkere warme knuffellijf. Zucht. Naar beneden dus. Bakjes vullen met voer. Kattenluikje open doen want nee, onze dames geven er de voorkeur aan om buiten hun behoefte te doen. Maar ze zijn snel weer binnen want het is blijkbaar te koud buiten. Dat wordt dus toch de kattenbak. Ik werp een snelle blik naar buiten om te kijken of Snor al gearriveerd is maar nee, dat niet. In gedachten zit ik dus al achter mijn krantje en de cappuccino wanneer er buiten iets kwaakt. En ja hoor, Piep staat vanuit het hek achter in de tuin naar me te loeren. Zij ziet me natuurlijk staan in het licht van de keuken. En ze wil dus de tuin in want ik ben op. Ach ja. Weer een diepe zucht. Ik heb nu ook de tijd voor ze. Ik laat haar gewoon even de tuin in en dan weer naar binnen. Dus over mijn pyama mijn lekkere tuinvest aan, klompen aan en naar buiten. Brrrr….. koud…. Ik loop naar achteren, laat Piep de tuin in maar dan beginnen de andere ganzen te kwaken. Water, water! Dat is de vertaling van kwaak, kwaak en de interpretatie van het geklapper met de vleugels wat hierbij hoort.) Oké, oké, rustig maar, jullie krijgen je water. Dus ik geef water op drie plaatsen, ben toch eenmaal bezig en voer dan ook maar alles, maak het kippenhok schoon en veeg de slaapmatten van de ganzen poepvrij. Zo, alles gedaan! Dan is het nu tijd voor… Er miauwt wat… Ach, wat lief… Snor is op me aan het wachten. Wanneer ik terug loop huppelt hij vrolijk voor me uit en gaat staan wachten bij de deur. Ja, ja, manlief heeft hem verwend. Snor wil binnen op het matje worden gevoerd én geaaid. Toe maar. Likkebaardend kijkt hij me aan. Het is duidelijk. Mijn koffie moet nog even wachten. Ik pak schone bakjes, zet ze op het matje, ga voer halen (zalm want kip ‘lust’ hij niet meer de laatste tijd) en in de tussentijd verkent meneer de serre. Ik hurk neer bij de bakjes, schenk melk in eentje en prak de zalmpaté kapot in het andere. Intussen schurkt hij langs mijn armen en benen en drukt zijn neus tegen mijn hand. Hij begint al te schrokken terwijl ik nog aan het prakken ben. Daarna wenst meneer nog een knuffelsessie waarna hij waardig de serre verlaat en zich buiten eens uitgebreid gaat wassen. Mag ik dan nu mijn….? Ja, ik geloof dat ik klaar ben. Weer naar binnen, vest uit. Paar lekkere knäckebrödjes met kaas en tomaatjes en mijn cappucino. Eindelijk zit ik aan de keukentafel. Krantje open en lezen maar. Heerlijk. Maar… Natuurlijk is er een maar. Maudje komt naar binnen en gaat pontificaal op de krant zitten. Loerend naar de kaas. Zucht…. Alsjeblieft, klein stukje dan…. Nee Maudje! Afblijven! Jij hebt gehad! Dat is mijn eten! Nou hier dan! Nog één stukje dan en nu wegwezen! (Eigenlijk zei ik oprotten maar ja…) Uiteraard blijft Maudje zitten, eten we gezamenlijk MIJN ontbijt op. Maudje de kaas en ik het knäckebröd met de tomaatjes. En daarna, ja echt, daarna mag ik de krant gaan lezen.

Met mijn cappuccino.

En dit was dag 1 van mijn vakantie. ’s Morgens…

Heerlijk. Niets moeten…..