Afgelopen vrijdag ging ik zoals iedere morgen het kippenhok schoonmaken. Bij het openen van het deurtje kwam me een enorme ravage tegemoet. Veren. Overal veren. Zwartwit gestreepte. Bloed op de zitstok. En dan weten we het wel: Knoterkip heeft een probleem. Maar ze loopt wel gewoon rond. Wat zou er aan de hand zijn?
Wanneer het hok weer netjes aan kant is, strooi ik de meelwormpjes rond waar de om me heen draaiende kippen al op staan te wachten. Knoter staat, zoals altijd, bijna op mijn voeten. Het maakt het in dit geval wat gemakkelijker om haar op te pakken. Ze laat het rustig toe. Maar met het oppakken verliest ze weer enorm veel veren. Wanneer ik haar bekijk is ze onder haar vleugels zo goed als naakt. Waar het bloed vandaan is gekomen is een raadsel. Geen wondjes te zien. Arme Knoter. Ze moet het erg koud hebben zo.
Ik neem haar mee naar binnen waar we haar een mini-ren in de keuken maken. Zodat ze even kan opwarmen. Zodra ze geïnstalleerd is sla ik mijn boeken en het internet erop na en zie dat Knoter in de rui is. Nu weet ik wel hoe een kip in de rui eruit ziet. Ik heb alleen nog nooit zo’n plotselinge snelle rui meegemaakt. En dat zo laat in het jaar nog. Maar het is een echte rui. Dat zie je aan de stoppeltjes op haar huid die erop duiden dat de nieuwe veertjes in aantocht zijn.
Het ruien betekent dat Knoter wat langer in huis zal blijven. Ze krijgt wel snel nieuwe veren maar niet zo snel dat ze deze week weer terug het hok in kan. Terwijl het buiten koud en nat wordt zou Knoter in haar blote velletje moeten rondlopen. Nee, dat kan toch echt niet.
We kijken het vandaag even aan en laten haar in de keuken staan. Wanneer het goed blijkt te gaan zullen we haar naar de serre verplaatsen waar we dan de verwarming een beetje aan zullen zetten. Een aangepaste temperatuur speciaal voor Knoter. Maar voor het moment vindt ze het wel prima zo. Ze krijgt geregeld iets toegestopt en we horen af en toe haar ‘geknoter’. Een rochelende ademhaling die ze al heeft vanaf het moment dat ze bij ons kwam. Het lijkt alsof ze altijd aan het mopperen is. Vandaar haar naam.
’s Avonds voor de tv kijken manlief en ik ons op een bepaald moment even aan om vervolgens stilletjes te grinniken. Knoter slaapt. Maar dat niet alleen. Ze snurkt. En niet zo zuinig ook. Zo grappig.
De dag erna verplaatsen we haar naar de serre. Waar ze eventjes haar pootjes mag strekken. Om dan weer teruggezet te worden in haar rennetje. Ze vindt alles prima. Volgens mij is ze op weg om een flink verwende kip te worden. Een nog meer verwende kip. Ach, als we haar op deze manier er weer bovenop kunnen helpen is het goed.
De Piep-show 
Er wordt weer goed gezorgd voor het gevederde kroost, dat zijn we niet anders gewend. Wel een vreemde boel dat het zo laat in december nog plaatsvind.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, heel vreemd inderdaad. En nu is er nog eentje in de rui alleen op de ´normale’ manier.
LikeLike