Storm

Sinds afgelopen zondag teistert storm ons land.

Stevige windvlagen afgewisseld met rust en echte windrukken. Maandagnacht kwam daar voor onze omgeving nog regen, hagel en onweer bij. En nu, dinsdagmorgen, waait het nog steeds. Niet meer zo hard maar toch nog te hard naar mijn smaak.

Via de berichtgevingen krijgen we mee hoe de mensen om ons heen omgaan met dit weer.

Evenementen worden afgelast, spontane hulpacties ontstaan en er zijn mensen die enorm genieten van de sterke wind. Dat geld niet voor mijzelf.

Wij hebben geprobeerd ons voor te bereiden door alles rond ons huis en het huis van de buurvrouw, het krot daar weer naast en de weien na te lopen door voorwerpen op te ruimen, zaken vast te sjorren, in te schatten in hoeverre dingen problemen kunnen opleveren maar bovenal door in te schatten in hoeverre het schadelijk zou zijn voor onze beestenboel. Wind en weer staat bij ons altijd vol op het huis. Doordat er geen weerstanden zijn kan hij met enorme kracht vanuit de open vlakte tegen de huizen tekeer gaan. Daarom besloten we om de poorten naar de tuin open te zetten zodat de ganzen zelf konden kiezen waar ze het liefst verbleven tijdens de echte storm. Overdag gold dit ook voor de eendjes en de kippen. ’s Nachts zitten deze binnen. Veilig op stok of op hun nest. De gedachte voor het openzetten van de poort is dat het achter ons huis rustiger zal zijn dan in de wei omdat het huis de wind al gebroken heeft.

En de ganzen lopen inderdaad meteen de tuin in om zich hier schuil te komen houden. Wat betekent dat de eendjes ook de hele tijd in de tuin zijn. Kunnen we alles goed in de gaten houden vanuit ons kamerraam.

Aan het begin van de storm, tijdens de fellere rukwinden, werden we nog geattendeerd op wat zaken die problemen opleverden. Dus werd er nog even een buitenlamp afgepakt die afgewaaid was en alleen nog aan een stroomdraad bungelde, werden er toch nog wat potten opzij geschoven waarvan we eerst dachten dat die wel zwaar genoeg zouden zijn, en liepen we nog een inspectierondje maar zagen geen aanleidingen voor verdere actie. Ook toen de wind ging liggen bleken er geen onverwachte dingen te zijn gebeurd. Een afgebroken top bij een oude appelboom in de wei maar dat was het dan ook. En wonder boven wonder hebben mijn kassen het gehouden. Allebei.

Maar storm buiten zorgt bij mij voor storm binnen in mijzelf. Ik heb geen idee waardoor dit gekomen is maar storm maakt mij enorm rusteloos. Onrustig en snel geprikkeld kom ik in deze tijd tot niets. Ik loop van het een naar het ander, pak tig werkjes op maar maak niets af, weet mezelf niet op te houden. Ben niet te genieten. Kan me nergens op concentreren. En dat begint al een paar dagen van tevoren. Dan weet ik al wat voor weer het wordt. Het liefst zou ik me ergens verstoppen waar ik niets mee krijg van het geloei om het huis. Het aanrollend geluid van de wind dat lijkt op een continu langs denderende trein. De windstoten die zich opbouwen, langs razen en de onheilspellende stiltes tussendoor.

Ik ben dan ook blij dat alles weer achter de rug is. Alhoewel… de berichten voor aanstaande zondag zijn niet best. Het lijkt erop dat deze stormen ieder jaar terug komen rond deze tijd van het jaar. Het zal wel een kwestie van ‘ermee leren omgaan’ zijn.