En dan is daar het bericht dat de imkercursus weer van start gaat.
Geheel coronaproof volgen we op een woensdagavond de eerste theorieles na de Corona stop. De voorgaande theorielessen worden opgefrist en de zaken die ertoe doen voor onze eerste praktijkles worden benoemd.
En dan is het zaterdagochtend. De eerste praktijkles. Een beetje zenuwachtig ben ik wel. Vroeger, als kind, was ik panisch voor alles wat kon steken. Met name voor wespen. Dat is redelijk overgegaan maar dat ik ooit aan een imkercursus zou beginnen, dat had ik zelf nooit kunnen bedenken. Maar het is ongelooflijk fascinerend.
Daar staan we dan. De imkers-in-spee. In een wei langs een haag staan de bijenkasten. Met een tiental mensen krijgen we uitleg over de te gebruiken materialen, welke handig zijn om aan te schaffen, de voor-en nadelen van de diverse kasten, de gedragingen van de bijen en nog heel veel meer. Niet geheel onbelangrijk voor te weten, voor mij althans, mochten de bijen zich massaal op je storten dan de haag induiken. Daarna worden de pakken aangehesen en de handschoenen aangedaan. Als iedereen klaar is worden de kasten opengemaakt.
We krijgen uitleg over de opbouw van de kast, de opbouw van de raten, hoe maak je de raten het beste los, hoe zien de bijen eruit, waar bevindt zich de koningin, is ze gemerkt, met welke kleur dan? De ene vraag roept de andere op. In de eerste kast zien we wat de varroamijt kan aanrichten. Hier zien we bijtjes die halve of raar uitziende vleugeltjes hebben. De bijen zijn erg onrustig. Bovenin de kast zien we hoe de betreffende imker bezig is de varroamijt te behandelen middels mierenzuur. Het is nog niet duidelijk of deze kast het gaat redden. Wanneer de tweede kast wordt opengemaakt zien we sowieso het verschil tussen een houten en een stiroporkast. Het is fijn om hier uitleg over te krijgen omdat we zelf nog niet goed weten welke kasten we willen aanschaffen. Mijn voorkeur gaat eigenlijk uit naar houten kasten maar dat is meer omdat ik houten kasten beter bij ons in de wei vind passen. De voors-en tegens moet ik later nog eens met manlief bespreken. Maar wat vooral opvalt bij deze tweede kast is dat de bijen zoveel rustiger zijn. Alle raten hangen bomvol met bijen en na een tijdje zoeken vinden we zelfs de koningin. Intussen zwermen de bijen natuurlijk ruim om ons heen maar gek genoeg is de spanning verdwenen. Wat overblijft is een ongelooflijke gefascineerdheid in het bijen-systeem.
Door alle drukte met mijn moestuin, de inmaak en het gewone dagelijkse leven heb ik me tot nu toe niet meer verdiept in de bijenklappers. Dat was eigenlijk wel nodig geweest merk ik nu. Voor de volgende praktijkles heb ik me beter ingelezen, neem ik me voor. Het is wel zo handig dat wanneer een kast wordt opengemaakt je ook precies weet wat er voor je neus gebeurd.
De Piep-show 
Er gaat een heel nieuwe wereld voor je open!
LikeGeliked door 1 persoon