Doordat wij vrij hebben tussen Kerst en Oud en Nieuw, is ons ritme ietsje anders tijdens deze dagen.
We kunnen eens uitslapen en dat is ook wel nodig door de drukte op het werk vóór de feestdagen en de gezelligheid, het eten en de genuttigde consumpties tijdens deze dagen.
Helaas heeft dit wel zijn weerslag op het gedrag van onze beestenboel.
Onze katten mogen tijdens de vakantie en de weekenden weer op de slaapkamer slapen. Dus die blijven wel lekker liggen zolang het rolluik nog omlaag is. Althans de meeste dagen. Als Saar vindt dat het nu wel lang genoeg heeft geduurd, begint ze te vervelend te doen. Eerst begint ze met zachtjes aan onze oren te snuffelen. Dan begint ze aan de dekens te trekken en als dat niet werkt begint ze aan het bed te krabben. En ze weet dat dat uit den boze is. Nu, opstaan dan maar. In de ochtendjas naar beneden, kattenluikje open doen, even wat eten in de bakjes doen en dan de krant maar eens op mijn gemak doornemen.
Ook Snorrie weet niet meer hoe hij het heeft. Er zijn ineens geen vaste tijden meer. Dus soms laat hij zich wel zien en soms niet. Ik doe toch maar steeds eten in zijn bakje. En doordat het leeg is in de loop van de dag weet ik dat hij geweest is. Maar als we hem wel zien en ik hem voer is hij de ene keer heel aanhankelijk en komt hij de andere keer niet eens in mijn buurt. Hopelijk komt alles goed als we weer aan het werk zijn en er wel weer ritme is in ons leven.
Piep vindt het een stuk beter zo. We zijn ineens de hele dag thuis en ook nog veel buiten. Wat meteen merkbaar is in haar gedrag. Ze volgt ons meer en is zelfs weer eens in huis op bezoek geweest. Ze staat weer midden op het gazon in de tuin om te kijken waar we in huis rondhangen en of we al naar buiten komen. Ja, wat Piep betreft kunnen we niet vaak genoeg samen thuis zijn. Gezellig. Ik zie het haar denken.
En dan is het oud en nieuw.
Het geknal is al een paar dagen in de buurt te horen. Vooral vanuit het natuurgebied komt het geknal en dat vind ik erg jammer. Wat een ellende voor de dieren in de Doort. En dan moet het ergste geknal nog komen.
Maar oudejaarsnacht valt erg mee. Ja, er is vuurwerk in de hele omgeving. En ja, rond middernacht is er een enorm geknal overal. En ook dit jaar weer hebben de ganzen en schapen in de weien er enorm veel last van. Uiteraard ben ik dan in de wei bij de ganzen te vinden. Voor Piep en haar groepje doe ik de deuren naar de tuin open zodat ze minder last hebben van het lawaai in de naaste omgeving. Mijn schoonmoeder heeft het licht bij haar in de tuin aangedaan zodat de groep weiganzen hier in kan gaan zitten. Ook dit is weer wat verder af van al het lawaai. Rond 1.00 uur is het dan eindelijk weer over allemaal.
Nee, voor de dieren is het niet leuk. Aan de andere kant snap ik ook dat er mensen zijn die hun plezier halen uit het afsteken van vuurwerk. Met het geknal echter heb ik meer moeite. Daar zie ik nu niet echt het nut van in.
Daarom zou ik persoonlijk een vuurwerkregeling toejuichen. Op een aangewezen plaats tussen bepaalde tijden vuurwerk mogen afsteken lijkt me een goede optie. En dit ook goed handhaven want aan de tijden die nu zijn vastgesteld, houdt ook niet iedereen zich. Een verbod hoeft van mij niet als alles goed geregeld is. Maar in het geval dit niet lukt, tja, dan maar een verbod…
De Piep-show 