Een kleine week geleden hebben manlief en ik er voor gekozen om in zelf-isolatie te gaan. En dat heeft een goede reden. Die ik via deze weg wil toelichten om te proberen meer mensen te laten inzien hoe belangrijk het is om zich aan de maatregelen die van ons gevraagd worden, te houden.

Manlief valt onder de zogenaamde kwetsbare groepen. Hij heeft onder andere een auto-immuunziekte. Met andere woorden, hij kan dus meer verzwakken of zieker worden van het coronavirus dan de gezonde medemens. (Aan iets wat nog erger is probeer ik maar niet te denken.) Wat dit betekent zou intussen toch wel duidelijk genoeg moeten zijn gezien de berichtgevingen van afgelopen tijd.

Ondanks de oproep van diverse kanten om je handen te wassen, in je elleboog te niezen etc. maar vooral om 1,5 meter afstand te houden en niet te groeperen, zie je toch dat mensen de regels vooral niet naleven. Op de een of andere manier denken ze dat ze onkwetsbaar zijn. Gaan ze ervan uit dat ze geen drager zijn.  En juist deze gedragingen maken mij angstig. Angstiger dan het virus zelf. Terwijl België strengere maatregelen neemt dan Nederland, gaan de Nederlanders gewoon in België tanken. Er worden nog steeds boodschappen gedaan in Duitsland. Terwijl we naast de eerste grote brandhaard wonen. Ik mis hier een stukje gezond verstand. Hallo mensen, het gaat nu even niet om goedkoper boodschappen doen of tanken, het gaat om het verspreiden van het virus door onnodige verplaatsingen. En ja, ik weet het. Ook ik dacht in eerste instantie dat het met het virus wel mee zou gaan vallen. Dat het vergelijkbaar was met een gewone griep. Maar die gedachte is snel vervlogen met de berichten uit Italië.

Sowieso mis ik hier een stukje Europees beleid. Dit gaat toch alle landen aan? Alsof het coronavirus zich iets aantrekt van de getrokken streepjes op de kaart die wij als grens hebben neergezet. Waarom horen wij op het nieuws de berichten over Breda en Amsterdam terwijl Heinsberg een paar kilometer verderop ligt en daar niets over te horen is? Dus als België in lock-down gaat en Duitsland deels behalve aan onze grens? Tja, mij lijkt dat het dan open houden van onze eigen grenzen niet heel erg handig is.

En dan dat hamsteren. Het zal wel aan mij liggen maar waarom wc-papier? Voordat we het besluit namen om ons een tijd terug te trekken uit de samenleving, heb ik mijn voorraadkast geïnspecteerd. Ik heb altijd voldoende op voorraad. Door onze moestuin zit onze diepvries vol en staat de kelder vol weckpotten. Ik heb daarom onze inkopen gedaan zoals we die altijd deden in de veronderstelling dat de gewone dingen wel te koop zouden blijven. Let wel, ik heb het over een klein weekje geleden. Hoe naïef kun je zijn…  Om niet de deur uit te hoeven wilde ik bestellen via internet. Dat ging niet doordat alle bezorgtijden vol staan tot ver in april. Bij alle supermarkten die online bezorgen. Huh? Houden die mensen met een paar producten in hun mandje gewoon die datum bezet of hoe werkt dat? Daarom ben ik eergisteren even de deur uitgegaan om inkopen te doen. Onze zuivel was op. En Snor zijn koffiemelk. Geschokt liep ik door de winkel. Wat waren er veel schappen leeg! En een bordje bij het toiletpapier waarop stond ‘max 2 per klant’. Terwijl ik dit typ, ben ik nog steeds van slag. Het wordt de mensen die nu wel nog aan het werk zijn (voor ons) wel heel moeilijk gemaakt om zo hun boodschappen te doen.

Waarom hebben wij er uiteindelijk voor gekozen om zo weinig mogelijk buiten de deur te komen en zo weinig mogelijk direct contact te hebben met de buitenwereld? Omdat ik  er niet van overtuigd ben dat de mensen om ons heen geen dragers kunnen zijn. We hebben vrienden en familie om ons heen met  bedrijven, werkzaam in de zorg, op scholen. Ze hebben weer kinderen. De kans dat je dan drager kunt worden en daarom weer over kunt dragen wordt dan toch aanzienlijk. Zonder dit iemand kwalijk te nemen overigens. Het zijn gewoon feiten. Feiten waar wij nu eenmaal meer rekening mee  houden vanwege manliefs kwetsbaarheid.

Ik weet dat we hoe dan ook te maken gaan krijgen met het virus. Waarschijnlijk is dat onvermijdelijk. Ik hoop dat de curve dan ‘flattened’ is, zoals ze dat nu noemen. Zodat er geen keuzes gemaakt hoeven worden wie er wel of niet behandeld zal worden. Wie er wel of niet aan de beademing zal mogen. Omdat er dan gewoon voldoende bedden in de ziekenhuizen zijn, genoeg beademingsapparaten om iedereen te kunnen helpen, er voldoende hulpmiddelen blijven zoals mondkapjes en desinfecteermiddelen. En juist dit, wordt blijkbaar niet goed ingezien of begrepen. En dus is één van de maatregelen dat  verpleeg-en verzorgingstehuizen op slot gaan.

Dus mensen, houd je aan de oproep. Vertraag het doorgeefproces. Het gaat er niet alleen om dat je het virus zelf kunt krijgen maar ook dat je het door kunt geven aan mensen die zwakker zijn dan jij. In ieders belang, zodat er hulp blijft voor iedereen. Flatten the curve…