Ondanks dat we weten dat er goed gezorgd wordt voor onze beestenboel tijdens onze afwezigheid, vind ik het toch nooit leuk om ze achter te laten. Ik heb ook echt het idee dat ze ons verwijtend aankijken als we vertrekken.
Gelukkig weten onze verzorgers dat van mij en tijdens de vakantie krijgen we dan ook regelmatig bericht over het wel en wee van onze beestenboel. Het grote voordeel van het digitale tijdperk zijn de korte communicatielijnen.
Via Whatsapp of sms krijg ik dan ook foto’s binnen waarop te zien is dat Saar en Maud braaf zitten te wachten op hun eten of kopjes geven aan degene die hen voert. Leuk om te zien.
Ook Snorrie kan het waarderen dat de verzorgster hem niet vergeet. Hij is dan wel niet zo eigen dat hij heel dichtbij komt maar staat toch met smart op het vullen van zijn bakje te wachten.
Van mijn schoonmoeder krijgen we bericht over Piep.
Ze schijnt hele verhalen te snateren als mijn schoonmoeder de wei in komt. Piep probeert haar dan duidelijk te maken dat ze eigenlijk wel de tuin in wil. Wat helaas niet gaat. Piep loopt met haar mee en schoonmoeder vindt dit wel gezellig. Schoonmoeder vertelt ook dat Piep veel bij de poort naar de tuin zit. Ze kijkt dan door het hekwerk of er nog niemand thuis is. Aan de hele grote hoop poep die daar nu ligt zien we dat Piep hier inderdaad veel gezeten heeft. Dit vind ik dan wel weer zielig maar helaas, dit is iets dat zich toch wel vaker voor zal doen.
Op de wildcamera zien we achteraf nog veel meer. Hij staat gericht op het voer voor de egels maar hiernaast staan de bakjes van Snorrie. En Snorrie is absoluut beeldvullend materiaal.
De camera registreert dag en tijd en Snorrie is heel vaak te zien! Hoe hij zit te wachten tot het rolluik ’s morgens opengaat, hij kijkt dan omhoog richting slaapkamerraam. Hoe hij, tevergeefs, voor de deur staat te wachten. Uiteindelijk ligt te wachten. Hoe vaak hij terug komt om te kijken of we er toch niet al zijn… Hoe gretig hij zijn eten naar binnen zit te werken. Dat hij te laat is voor zijn room die al opgegeten is door Jupke. Dat hij toch nog nieuwe room krijgt…
Daarom via deze weg een groot dankjewel voor onze oppassers en verzorgers!