Lente

Ondanks alle ellende in de wereld, draait deze gewoon door.

En zo is dan ook de lente gearriveerd. Of is het meteen overgegaan in zomer? De tijd zal het leren.

Feit is dat het weer het prettig maakt om thuis te moeten zijn. Aan de andere kant is het o zo verleidelijk om erop uit te gaan voor sommige mensen. En dat levert dan weer hele vreemde taferelen op.

Op die ene wandeling in de morgen zie ik dingen waar ik mijn wenkbrauwen van moet fronsen. Een groepje fietsers, we zien ze vanuit de verte razendsnel naderen, heel braaf achter elkaar. De vereiste 1,5 meter. Maar scheren vervolgens, hard trappend, flink zwetend, rakelings langs ons door. Ons boos bekijkend alsof  ze zich afvragen wat deze obstakels in godsnaam op het fiets/ wandelpad doen. Hetzelfde geldt voor een tweetal joggers. Ditmaal naast elkaar joggend, ook braaf 1,5 meter uit elkaar. Maar dan moeten ze ons passeren. We gaan uit voorzorg zelf maar alvast ver in de berm staan. Want inderdaad, ook deze twee houden wel rekening met elkaar maar niet met hun verdere omgeving. Dan twee dames. Gezellig keuvelend staan ze braaf, elk aan één kant, van het fiets/wandelpad. Ze hebben zich ruim opgesteld en laten zeker 2,5 meter tussen hen in. Maar het is al wat drukker op het pad en al wat er voorbij komt moet tussen deze twee dames door. Die gezellig verder keuvelen. Wanneer wij hen aarzelend naderen, kijken ze ons bevreemd aan. Uiteindelijk lopen ook wij tussen hen door maar achter elkaar, precies door het midden. Proberend een statement zonder woorden te maken. Daarop zetten de dames wel een stapje naar achteren de berm in. Op onze terugweg staan ze er nog steeds. Inmiddels moeten er al heel wat voetgangers en fietsers tussen hen door zijn gegaan. Ook hier is het kwartje niet gevallen dat zij misschien beter aan dezelfde kant van de weg 1,5 meter uit elkaar hadden kunnen gaan staan. Dan hadden al deze mensen niet tussen hen door gehoeven.

Denk niet dat ik deze mensen dit kwalijk neem. Het is iets wat ik gewoon constateer op mijn wandeling. Dit is niet iets wat deze mensen bewust doen. Ze zijn gewoon niet gewend om altijd na te denken wat het precies inhoudt om afstand te bewaren. Onbewust houden ze die 1,5 meter wel in de gaten maar voor henzelf. Niet voor die ander. En juist deze constateringen zorgen ervoor dat wij zo weinig mogelijk de deur uitkomen. En wanneer het weer mooi is en het drukker wordt op straat, blijven wij dus maar thuis en gaan we weer wandelen op minder drukke momenten.

En genieten we in onze tuin en wei van de lente.