In het Natuurcentrum begint het wat drukker te worden.

Wanneer ik me deze week meld, is de dierenpopulatie alweer totaal veranderd ten opzichte van vorige week. En er zijn, voor mij in ieder geval, een aantal verrassende dieren gearriveerd op de IC. Zo zitten er bijvoorbeeld een das, een bever, een vosje, een kiekendief, een spitsmuisje (en nee, deze laatste twee zitten niet naast elkaar!), een bosuil, een paar buizerds, tortelduiven, een houtduif, haasjes, twee martertjes, twee vleermuisjes maar vooral heel veel kleine eekhoorntjes.

Alle dieren die worden binnen gebracht mankeren iets. Vaak, heel vaak zelfs, zijn het verkeersslachtoffers. Roofvogels zijn juist vaker het slachtoffer van prikkeldraad. Weer andere vogels hebben zich ergens tegen aan gevlogen, een aantal hiervan is gewoon duf, een aantal ook echt gewond. Sommige blijven een paar uur of een nacht ter observatie en kunnen weer op de oorspronkelijke plek worden vrijgelaten, anderen moeten echt worden behandeld. Bij wonden moet de dierenarts er  ook even naar komen kijken, soms zelfs opereren.

Met nestjes als bijvoorbeeld de marter en eekhoorntjes is vaak de moeder iets overkomen.

Sommige binnenkomers vind ik persoonlijk heel schrijnende gevallen. Schrijnend in die zin omdat het alles te maken heeft met het wel goed bedoelen maar door onwetendheid, een niet goed handelen. Zoals met de haasjes bijvoorbeeld.

Hazen leven niet onder de grond maar hebben legers, nesten zogezegd, in het veld. Hier baren ze ook hun kleine haasjes. Deze worden volledig behaard en compleet geboren. Ook deze liggen dus in het veld in het leger. Vaak alleen omdat moeders is fourageren of omdat wanneer er mensen in de buurt komen, ze van een afstandje gaat toekijken wat er gebeurt. Uit onwetendheid met de natuur zijn er mensen die deze kleine haasjes meenemen en naar het natuurcentrum brengen. En in zo’n geval zijn er alleen maar verliezers. De moeder is haar jong kwijt, het jong zijn moeder. En niet alleen dat. Heel vaak lukt het niet om haasjes in gevangenschap groot te brengen. Het spenen lukt nog wel maar het wordt moeilijker wanneer de beestjes moeten overstappen op groen voer. Ook de haasjes oppakken uit het leger en weer terug leggen is funest voor de beestjes. Door de nieuwe geur aan hun vacht zal de moeder ze niet herkennen als zijnde van haar. Ze worden dan verstoten.

Dus alsjeblieft mensen, hoe goed bedoeld ook, laat de jonge haasjes ongemoeid. Laat ze lekker liggen in hun leger en bekijk het geheel van een afstandje.

Alvast bedankt namens moeder haas.