Upgrade

Het verschil tussen het opgroeien van Piep en van Kwebbel is enorm!

Kwebbel is, ondanks haar moeizame start, hartstikke gezond. Gezond van lijf en leden en zeker van longen. Ze laat van zich horen en hoe. Iedere dag weer doet ze haar naam eer aan. Ze piept non-stop. Van gezellige kneuterige zachte piepjes wanneer we in de buurt zijn tot het geluid van een alarm wanneer we maar even uit het zicht zijn. Nee, met haar longen is niets mis.

Met haar ondernemingsdrang ook niet trouwens. De doos is algauw niet goed meer voor mevrouw want dan ziet ze niks. Wat betekent dat ze ons niet in de gaten kan houden en het alarm afgaat. Van vrienden uit de straat wordt dus een bench geleend. Een hondenbench voor een grote hond. Heeft mevrouw wat plaats om te lopen denken we. Maar nee. Fout gedacht. Door het traliewerk (ik weet het, dit klinkt erg negatief maar het is wel een juiste interpretatie van Kwebbels belevenis) probeert mevrouw zich naar buiten te werken. Niks opsluiten. Ze wil erbij zijn. Maar dat kan natuurlijk niet. Ten eerste kan ik haar niet de hele dag voor mijn voeten hebben lopen en ten tweede is Kwebbel niet de enige die aandacht van ons wil. Gelukkig zien Saar en Maud haar niet als prooi. Maudje is wel nieuwsgierig naar dat schreeuwerige pluizenbolletje, ze snuft er af en toe eens aan. Saar vindt haar te lawaaierig en vlucht naar buiten. Maar dat is dan ook alles. Niet dat ik ook maar enig risico wil nemen, vandaar de bench.

Kwebbel zit continu voor het traliewerk, ze volgt ons van links naar rechts. We horen haar alarm tot buiten wanneer ze ons niet ziet. Zodra ze ons ziet wil ze zich door de tralies naar buiten werken. Op een bepaald moment zit ze zo vast dat ze niet meer terug kan. Zachtjes helpen we haar en manlief plakt vervolgens de onderste tralies af met ductape. Van binnen en van buiten. Dat wordt niet heel erg gewaardeerd. Het is tenslotte de bedoeling dat we haar eruit laten wanneer we in de kamer zijn. We moeten heel erg lachen wanneer ze ons boos op de vingers pikt. Een terechtwijzing, letterlijk en figuurlijk.

En zo zien de eerste dagen van Kwebbels leven er dan uit. Eigenlijk, als ik heel eerlijk ben, wordt ze tot op de draad verwend. Maar ach, zou je ook niet.. Kijk nou, wat een lief dingetje…