De ganzen zijn druk aan de leg en Blondie het loopeendje ook. 

Blondie legt haar eitje ongeveer eens in de drie dagen. Normaalgesproken maakt ze een kuiltje in het hooi in haar nachthok. Een mooi rond kuiltje. Ik zie in gedachten voor me hoe ze met haar kontje wiebelt om het zo rond mogelijk te maken. Alleen jammer dat ze haar kuiltje zo diep maakt dat het ei soms met een tik op de plastic tegels valt met als gevolg een klein deukje bovenop haar ei. Die tik hoor ik ook in gedachten want ‘live’ heb ik het nog niet gezien. Wel dat ze een ei wil leggen. Dat wel. Ze liep toen in de tuin en wilde eigenlijk naar haar nestje maar dat ging niet omdat de poort naar de wei dicht was. Ze liep een tijdje rond in de tuin waarbij we ineens een ei half uit haar kontje zagen hangen. Maar geen enkele plek was goed genoeg om rustig te gaan zitten. Uiteindelijk ging ze onder de parapluboom zitten en daar werd trots Blondies eitje gelegd. Liefdevol rolde ze het naast de stam en bleef er een tijdje bij zitten. Toen ze er uiteindelijk niet meer naar omkeek en weer ging foerageren, pakte ik het ei weg. Dat doe ik om te voorkomen dat Blondie broeds wordt.

Dan de ganzen. Eén bepaalde gans legt haar ei altijd bij Blondie in het hok. In het reserve hooi. Lekker zacht. Ze dekt het ei daarna mooi toe onder een hooidekentje. Meestal raap ik hier eens in de twee dagen een ei. Een mooi groot wit ganzenei. Ik raap ook deze weg omdat we geen ganzenkuikens willen, hoe leuk ook. En omdat je er toch iets mee moet (dikke grijns) maak ik er maar advocaat van. Lekkere dikke romige advocaat van ganzeneieren. Mmm…

Vandaag echter lag er geen ei. Toen ik Blondie terug in het nachthok wilde doen, dacht ik ‘even kijken of er een ganzenei ligt’. En automatisch bukte ik me om het hooi wat opzij te schuiven en meteen rond te voelen of er een ei lag. “Au!” In een reflex trek ik mijn hand terug. Mijn hand is zojuist in contact gekomen met iets wat heel erg prikt. Nieuwsgierig steek ik nogmaals mijn hand uit. Iets voorzichtiger deze keer. Om dan vertederd te kijken naar een egel die zich heeft opgekruld in zijn hooinestje. Het voelt heerlijk warm. Ik dek hem snel weer toe. Laat hem maar lekker liggen. De temperatuur gaat weer dalen en hier ligt het egeltje prima. Op een klein detail na dan. Zou onze gans ook geprikt zijn door de egel? Ik zie het helemaal voor me. Gaat ze lekker haar eitje leggen, wiebelt ze even met haar kontje om een holletje te maken en schiet ze van schrik overeind omdat er iets in haar kont prikt! Hahahaha! Toch loop ik de plekjes in de wei even na om te kijken of er niet ergens een verdwaald ganzenei ligt. Dat is niet zo. Maar dat onze gans haar ei voorlopig niet op haar vaste plekje kwijt kan, dat is een ding wat zeker is.