We merkten afgelopen dagen dat de eendjes van slag waren door het harde waaien. We hoorden het onder andere aan hun veelvuldig gekwaak. Een onrustig kwaakje.
Omdat de ganzen ’s nachts naast het draadwerk liggen van het hok van de eendjes en het lijkt alsof ze op hen passen, dachten we er goed aan te doen om de ganzen overdag in de tuin te laten. Om de eendjes gezelschap te houden. Maar dat bleek een misvatting te zijn. In eerste instantie althans.
De ganzen bleven eerst een beetje onwennig voor de poort staan. Niet zeker wetend of het wel de bedoeling was dat ze de tuin in zouden mogen. Maar toen de eerste gans er door heen was gelopen, volgde de rest vanzelf. En ja, in de tuin staat het gras wat hoger en o, wat vonden ze het lekker! Ze groepeerden om een waterbakje want bij gras eten hoort ook veel water drinken. Maar dat was het punt waarop de eendjes begonnen te protesteren.
In eerste instantie bekeken ze de aanwezigheid van de ganzen van een afstandje. Zachtjes kwakend met elkaar. Maar toen een waterbak in beslag werd genomen bleek de maat vol te zijn. Met zijn drietjes togen ze richting ganzengroep en begonnen ze rondjes om de groep te lopen. Het leek erop dat ze de ganzen probeerden weg te drijven bij het water. Alsof dat de enige waterbak in de tuin is maar daar ging het blijkbaar niet om. De tuin was van de eendjes en het water al helemaal. Die boodschap begreep ik zelfs nog en dan spreek ik geen ‘eends’.
De ganzen trokken zich er weinig van aan. Eentje nam de moeite om dreigend op de eendjes af te lopen waarna ze ook afdropen. Voor even. Om daarna weer terug te komen en weer begonnen aan hun rondjes. Het leek echt op drijven.
En echt, ik weet niet wat ik zag. Maar het lukte hen. Stel het je voor: een vijftal ganzen, grote witte beesten, met daaromheen een drietal loopeendjes. Naast de ganzen hebben ze echt een kleuterformaat. En die eendjes rennen rondjes om de ganzen net zolang tot het lukt en de ganzen weggaan van de waterbak. Ze krijgen toch maar mooi gedaan wat ze willen op deze manier. Ik heb er met bewondering naar staan kijken.
Maar voor de rest werkt onze theorie prima. Op heel vreedzame momenten slapen de groepjes zelfs naast elkaar op het gazon. Af en toe lopen de ganzen terug de wei in en lopen de eendjes hen achterna. En daarna komt het hele gezelschap weer terug naar de tuin. Vooralsnog een prima oplossing zo. Alleen die poep overal. Dat is nog iets om over na te denken.
De Piep-show 