Ganzentaal

We zijn 14 dagen verder en Piep leek goed op de antibiotica te reageren.

Het duurde wel lang voordat dit gebeurde. Na acht dagen begonnen we eindelijk verbetering te zien. Daarom besloot manlief de kuur te verlengen. Zeven dagen leek te weinig. In totaal heeft Piep nu 13 dagen antibiotica gehad. En dachten we dat alles weer prima in orde was.

Maar helaas.

Heel langzaam aan begint ze weer te druppen uit haar neus. Maar het grootste euvel is toch wel dat ze alleen maar blijft staan. Alsof zitten haar teveel druk op haar lijf geeft. Ze wil op mijn schoot maar dan zie ik hoe ze heel snel overgaat op een moeizamere ademhaling. Zwemmen doet ze nog wel. Maar niet te lang, ook dit lijkt haar moeite te kosten. Wel zit ze nog steeds ’s nachts in het tuinhuis. Dat lijkt ze wel prettig te vinden. ’s Morgens heeft ze in ieder geval niet altijd zin om meteen naar buiten te lopen. Maar dat hoeft ook niet. Ik laat de deur open staan en dan kan ze op haar gemak doen.

Het kan zijn dat ze last heeft van een ei. Misschien dat ze daarom niet kan zitten. Maar normaal gesproken liggen ganzen op hun nest en leggen dan liggend hun ei. Daarbij staat Piep ook heel wiebelig op haar benen waarbij ze één poot een beetje ontlast. Ze slaapt veel staand. En als ze wakker is kijkt ze zo zielig uit haar oogjes…. En toch reageert ze op ons met haar gegak. Houd ze ons met argusogen in de gaten zoals altijd, is ze graag in onze buurt, gedraagt ze zich jaloers ten opzichte van de poezen zoals altijd, graast ze wat, drinkt ze veel, zwemt ze, houd de weiganzen in de gaten en duikt ze af en toe de haag in om de nestkwaliteit te beoordelen.

De vraag is nu: wordt ze weer ziek of komen haar klachten nu door het ei dat haar misschien in de weg zit?

Kon ze maar praten op zijn mens, ik vind gans zo’n moeilijke taal…..