Nog eens over het torteleitje

Op mijn laatste blog over het torteleitje is een uitgebreide reactie gekomen op mijn vraag over hoe het eitje nou in de voerbak van de ganzen terecht kan zijn gekomen. (Dank hiervoor Geco.) En het is een andere versie dan mijn veronderstelling over het verliezen van het ei. De lezer herkent de situatie als het werk van de steenmarter. Het gaatje in het ei is een kenmerk hierin. Hij schetst het volgende scenario:

“De steenmarter heeft het ei waarschijnlijk geroofd uit het nest van de Turkse tortel en het meegenomen tot de voerbak. De gaatjes in het ei zijn afkomstig van een van de hoektanden. Het ei kan bijvoorbeeld achtergelaten zijn omdat de steenmarter moest vluchten of omdat hij ander/ beter voedsel zag.”

Tja… ik denk dat het beestje op dit moment erg zijn best moet doen om voedsel te vinden. En eitjes zijn dan wel het gemakkelijkst te vinden voedsel lijkt me. Maar zou hij dan ook ganzenvoer eten? Zou hij dit voer gegeten hebben, misschien gestoord zijn geworden en daarom het eitje hebben vergeten? Wie zal het zeggen. In ieder geval verliezen de ganzen nu ook weer incidenteel hun eieren. Heeft hij wat om te komen stelen. Aan de kippeneieren kan hij niet. Het hok is goed afgeschermd met gaas en zo. Alleen overdag kan hij via het luikje in het hok maar dan nog moet hij eerst in de ren zien te komen. Daarbij komt dat marters echte nachtdieren zijn. Maar zeg nooit nooit. Het zijn behalve mooie ook hele slimme beestjes.

Over de steenmarter zijn de meningen verdeeld. Maar wat ik altijd heel mooi vind om te zien is hoe de natuur het eigenlijk allemaal zo heeft ingericht dat alles zich in evenwicht kan houden mits niet verstoord, door de mens bijvoorbeeld. Zoals in het geval van de tortelduif en de steenmarter. De Turkse tortel kan zich enorm snel voortplanten. Maar de steenmarter kan de overlast hiervan weer beperken door het roven van de eieren en de kuikens. Het bestaan van de steenmarter wordt ook weer bepaald door het voedsel wat hij kan vinden en door zijn natuurlijke vijanden. De steenmarter heeft in Nederland eigenlijk alleen de vos als natuurlijke vijand. Daarnaast vangen katten en honden soms jonge steenmarters. Ook dit is natuurlijke selectie. Wat dit allemaal kan betekenen voor de mens en hoe de mens hierin heeft ingegrepen, dat laat ik nu even buiten beschouwing. Het gaat me om het voorbeeld van het natuurlijk evenwicht.

Graag wil ik jullie in deze blog ook nog even wijzen op de site van de Vogelbescherming. Op ‘Beleef de lente’ zijn de nesten weer te volgen via camera’s. Zo leuk om te zien. Echte aanrader.

Klik bij interesse op http://www.vogelbescherming.nl/beleefdelente.

Heel veel plezier alvast!