Kwak

Het is een druk dagje vandaag. Ik heb met vrienden afgesproken om vanmiddag te gaan lunchen in een loungebar. Gewoon nog even genieten van het lekkere weertje.

Ik sta daarom vroeg op. Voor vertrek zijn er een aantal zaken die ik afgehandeld wil hebben.

Als ik dan eindelijk rond half elf ga zitten met een cappucinootje, zoals gebruikelijk achter aan het zwembad, zie ik met een half oog iets zwemmen in het zwembad. Iets groters, anders was het me niet opgevallen.

Als dit even later ook echt is doorgedrongen, ik ben met mijn gedachten duidelijk nog bij mijn werk, schrik ik op.

Het is een pad en hij zwemt richting skimmer (een soort overloopsysteem van het zwembad, hier wordt ook alle troep opgevangen in een zeefpot). Snel loop ik naar de skimmer maar ondertussen is hij er al ingezwommen. Of door de stroming in gedreven. Ik trek de oleander met plateau van het skimmerluik af waarbij ik meteen een scheut in mijn rug krijg. Te zwaar. Maar het moet dus ik geef nog maar een ruk en dan kan ik het deksel van de skimmerput afnemen. De pad drijft op de rand.

Ik denk slim te zijn door de vangpot langzaam omhoog te trekken omdat de pad hier op de rand zit. Helaas trekt de stroming de pad langs de pot omlaag de skimmerleiding in. Oooo! Ramp, help! Wat nu?

Ik ren naar de garage en zet de pomp van het zwembad uit in de hoop dat de pad hier niet inmiddels in terecht is gekomen. 😦

Ik ren weer terug naar de skimmer en tuur in het gat ofdat de pad hier niet toch uit komt zwemmen. Na een tijdje gewacht te hebben gebeurt dit helaas niet.

Balen zeg! Als ik nou even iets sneller was geweest had ik hem eruit kunnen hebben…

Ik wacht nog een tijdje maar van de pad is niks meer te zien.

Dan toch maar weer de pomp gaan aanzetten want nu drijft ook alle troep vanuit de skimmer terug in het zwembad.

In de garage wil ik de hendel overhalen om de pomp weer aan te zetten. Ik kijk eerst nog even naar de pomp die wordt afgedekt door een doorzichtig kapje. En wat schetst mijn verbazing?

Door dit kapje kijkt me een pad aan die zich wanhopig vastklemt! Gelukkig kun je dit kapje eraf halen. Snel de schroeven losmaken! Eerst de voorste maar oef, wat zit die vast! Dan maar eerst de andere. Ook moeilijk maar uiteindelijk gaat hij los. Daardoor blijkt de andere schroef ook beter los te gaan. Gelukkig!

De pad is uitgeput en laat zich gemakkelijk pakken. Hij mankeert helemaal niks! Ongelooflijk!

Maar goed dat ik de pomp heb uitgezet. Daarom is hij gelukkig niet vermalen, de arme…

De pad maar weer in de tuin uitgezet, richting vijver van de buurvrouw mocht hij toch persé richting water willen. En dan snel douchen want de tijd wordt nu erg krap aan.

Maar de pad is gered! Gelukkig!

Als ik dit ’s avonds tegen manlief vertel, ligt hij in een deuk. Ook vermeldt hij en passant nog even dat er voor de pomp ook nog een filter zit dus de pad zou ‘hoogstens’ zijn verdronken. Nou ja!

Hoe het ook zij, de pad is gered. Foto’s hiervan ontbreken uiteraard, daar had ik even geen tijd voor. Maar bijgevoegde afbeelding geeft de uitdrukking van die arme pad goed weer. 😉