Wat ’n weer…

Ik had gehoopt dat we het wispelturige weer nu wel achter ons hadden gelaten.

Maar helaas.

Vandaag ben ik buiten begonnen. De tuin heeft dringend behoefte aan wat wiedwerk :-). Het waait wel hard maar het is niet koud. Nou, klus 1 kan ik ongestoord afmaken. Halverwege klus 2 begint het te regenen.

Geen probleem. Dan maar weer binnen verder. Gisteren ben ik begonnen met de zolderverdieping af te werken. Klusjes die maar blijven liggen zoals een kiertje afkitten, de schouw naar de nok opnieuw texen, hier en daar wat plamuren. Het voorwerk heb ik gisteren dus gedaan en nu ik buiten moet stoppen, ga ik verder met texen.

Een beetje gevaarlijk is het wel. We hebben een vaste trap naar de zolder en voor aan de nok te kunnen komen moet ik de ladder krom vouwen en dan over het trapgat leggen. Zittend op de trap, denk ik ‘ als ik nu val, als het vouwsysteem van de ladder het niet doet of het begeeft, dan ben ik het haasje.’ Een haasje met een gebroken nek waarschijnlijk. Nu gewoon niet bij nadenken, beginnen maar. En alles gaat goed. Tevreden kijk ik omhoog. Dat ziet er weer netjes uit.

Verder met de tuin maar weer. De regen is gestopt en de zon schijnt. Op een bepaald moment is de biobak vol. Mooi moment voor een kop koffie. Op dat moment komen mijn ouders wat spullen van hen halen die nog bij ons op zolder staan. Tijdens een verhuizing zijn die hier terecht gekomen maar nu ze alles in huis op orde hebben kunnen deze spullen ook weer retour. En dat ruimt de zolder bij ons lekker op. Ook nog een klus van het lijstje: zolder opruimen. Ik denk dat ik maar eens op een rommelmarkt ga staan met de overbodige spullen. Tjonge, wat een mens al niet verzamelt als hij plaats over heeft.

Pa en ma vertrekken weer. We hebben net de laatste spullen in de auto gelegd als het begint te hagelen.

Dan maar eens kijken of mijn texwerk droog is. Dat blijkt zo te zijn. Wel zie ik nog een kras zitten. Het plamuur heeft deze niet helemaal opgevuld. Ik smeer het nog eens na zodat ik dit over een halfuurtje nog eens kan texen. Als ik dan toch bezig ben moet het ook goed natuurlijk. En ja, ik ben nogal precies ja.

Hierna maar weer verder met klus 2 buiten.

Uiteindelijk vind ik het goed geweest en ga ik achter op de bank zitten met een kop koffie. Piep grijpt haar kans en komt er gezellig bij zitten. Ik zit net wat te tikken op de Ipad als de lucht weer betrekt en er dikke regendruppels vallen. Snel spullen bij elkaar rapen en verder tikken in de serre.

En natuurlijk schijnt weer volop de zon als ik me hier geïnstalleerd heb.

Ik tik toch maar binnen verder maar het punt is dat zodra de zon schijnt, ik naar buiten moet.

En daarom wil ik zo graag zomer… Geen tropische temperaturen maar gewone temperaturen waarbij je heerlijk buiten kunt werken, kunt fietsen of iets gezelligs ondernemen met vrienden.

Geduld….

Mmmmm….

Niet mijn sterkste kant….