Drie avonden en nachten op rij nu, heb ik de wildcamera op diverse plekken in de wei gezet. Gericht op die plekken waar Piep meestal overnacht.
En ofschoon dit hele leuke plaatjes en ontroerende feitjes laat zien, zie ik niet datgene waar ik op hoopte. Namelijk het wel en wee van Piep en Gijs.
Dat dé activiteit plaats vindt is inmiddels een feit. Niet door de foto’s of film maar door het gegeven dat Piep bovenop haar vleugels helemaal vies was toen ze gisteren uit de wei kwam lopen. En dat kan maar op één manier gebeuren!
Genten gaan namelijk bovenop de vleugels staan van het vrouwtje, haar intussen in de nek pikkend. Het vrouwtje zakt dan door haar poten en wordt plat gehouden op de grond. Al op het vrouwtje staande, glijdt de gent langzaam naar achteren om het vrouwtje te kunnen bevruchten. Een hele onhandige bedoening als je dit zo ziet. Maar ja, een en ander zou oorspronkelijk ook in het water moeten plaatsvinden. Tamme ganzen zijn in de loop der tijd echter meer weidevogels geworden dan watervogels.
Dus mijn acties de komende tijd zijn er niet meer op gericht om uit te vinden of dé daad plaatsvindt maar hoe. Of Piep dit met het nodige Gijsgeweld moet ondergaan of dat ze het wel goed vindt. Niet dat wanneer we terug komen van ons uitje, we Piep in de wei vinden, helemaal kaalgeplukt en hartstikke bang. Dat mag niet gebeuren.
Maar goed. Wat heb ik dan wel gezien op de wildcamera?
Op het moment dat manlief en ik naar binnen gaan en we in huis de lampen aandoen, verzamelt de groep ganzen zich bij het hekwerk aan de poort. Blijkbaar houden ze ons in de gaten. Ook Piep staat bij de poort en staat dan naar ons te kijken. Ik krijg een beetje dat gevoel van die uil van de reclame van Bosrijk/ Efteling. ‘En daar zitten ze dan… gezellig… samen… binnen….’ En dat met een gebroken stemmetje. Heel zielig.
Op het moment dat wij, volkomen onbewust van dit alles, de lichten uit doen voor te gaan slapen, gaan de ganzen ook slapen. Het gros slaapt, een paar ganzen houden de wacht. De beelden laten mooi zien hoe de ganzen op hun gemak bij elkaar liggen te slapen, hun rek-en strekoefeningen doen, waken, enzovoort. Piep wisselt slapen en rondscharrelen met elkaar af. Een tijdlang slaapt ze bij de poort. Ergens halverwege de nacht verkast ze naar het houthok.
En het meest ontroerende filmpje zie ik op het einde, rond 7.00. Manlief doet de poort open in zijn badjas en roept Piep. En dan zie je Piep enthousiast aan komen waggelen. Blij om manlief te zien en weer de tuin in te mogen….
Wat een schatjes…
De Piep-show 