Het is een gezellige boel bij ons in de tuin. Alles loopt door elkaar. De kippen, de eendjes en de ganzen. Daartussen door laveren onze poezen, Saar en Maud, en probeert Snor ook nog eens aan eten te komen. Jup ligt achterin zijn mandje en de egels eten nog steeds hun bakjes leeg. Het is te warm voor de tijd van het jaar. Ze hebben duidelijk nog geen zin in winterslaap.
Zo heel af en toe is er enige onenigheid. De eendjes drijven de ganzen op wanneer ze vinden dat ze zich de drinkbakjes te zeer toe eigenen. De ganzen op hun beurt protesteren tegen de uitzonderingspositie van de eendjes wanneer deze weer snoepjes krijgen. De kippen lopen rond zonder systeem. Iets dat de eendjes niet bevalt want ze kunnen hen dan niet in toom houden. Het betekent dat de kippen hun voer oppikken, hun drinken drinken en de resterende brokjes van de egels oppikken. Een voorrecht dat de eendjes zich hadden toegeëigend.
Snor is ook beledigd dat de kippen rond lopen want ze jagen achter hem aan. Wetende dat de verschijning van Snor eten oplevert. Op de tuintafel durven ze echter nog niet te springen. De andere kant van dit verhaal is dat hij vaker binnen mag eten.
Ineens een enorm kabaal. Een ekster is ten tonele verschenen om ook van de kattenbrokjes te komen snoepen. Iets dat hem normaal gesproken wel lukt. Maar nu niet. Daar steken de kippen wel een stokje voor. Het is een hardnekkig exemplaar want hij blijft het een viertal keren proberen. En dat onder luid gesgreggedek. Maar onze kippen zijn net zo verzot op de brokjes als de ekster en jagen hem iedere keer weg. Teleurgesteld, niet dat ik dat weet maar dat stel ik me zo voor, zit hij een eindje verderop in een boom te kijken. Om vervolgens toch maar het hazenpad te kiezen. Er is deze keer blijkbaar geen eer te behalen aan de kattenbrokjes.
En zo gaan we langzaam richting kerst. Vrede op aarde enzo….
De Piep-show 