Zwaar weer, alweer…

Arme Piep…

Het wil maar niet.

Zit ze net een nachtje achter in de wei, gaat het toch weer mis.

Vanmorgen toen ik haar de tuin in liet, lag ze achter de poort. Ze stond meteen op en liep de tuin in maar met grote moeite. Dit keer niet haar poten maar ze bleef heel zwaar adem halen. Ze liep meteen naar het water en sprong erin maar bleef bij de rand dobberen. Normaalgesproken begint ze dan aan haar ‘rondjes’. Maar niets van dit alles.

Aangezien ik weg moest, heb ik manlief gealarmeerd met de vraag om een oogje op Piep te houden en me op de hoogte te houden. Gedurende de dag kwamen er dan ook berichtjes die er op duidden dat het een beetje beter met Piep ging. Ze ademde minder zwaar en zwom wat. Hij dacht dat het bezoek van de marter ‘s nachts haar misschien had doen schrikken. Hij kon zien dat deze was geweest doordat er vers geknabbeld was aan spullen in het houthok.

Toen ik ‘s avonds thuis kwam lag Piep achter de poort tegen het hekwerk van de wei aan. Heel stilletjes voor zich uit te kijken. En toch weer moeilijker ademend. En besloten we ter plekke om haar ‘s nachts toch nog maar weer naar binnen te doen. Braaf liep ze voor ons uit het tuinhuis in. Ze had er geen enkele moeite mee. Ze probeerde te gakken, dat zag je maar je hoorde het niet. Zo zielig. Manlief is erg bezorgd om haar. Hij heeft zelfs plaggen gras uitgestoken zodat ze wat te pikken heeft in het huisje. Om het uur gaat hij even bij haar kijken en voor het slapen gaan ook nog even.

Het lijkt er ook op dat Piep moeite heeft met slikken. Zou ze iets in haar keel hebben? Of zijn de teentjes, die je van buiten op haar nek kunt zien, naar binnen gegroeid en bemoeilijken die nu haar ademhaling? Ook haar poep is heel zwart. Heel anders dan het gebruikelijke gerecycelde groene gras.

En weer, voor de zoveelste keer de afgelopen tijd, vraag ik me af wanneer het tijd is om afscheid van Piep te nemen? Ze mag geen pijn lijden, dat is een ding wat zeker is. Maar wat als het gewoon te verhelpen is?

We zullen het overlaten aan de dierenarts. Misschien vindt zij een oorzaak waar we misschien nog iets aan kunnen doen.

Dus helaas, dit wordt weer vervolgd…