Dan zijn daar nog onze kippetjes.
Zo gezellig, die kippen van ons. Tot voor twee weken deed ik ze iedere morgen het luikje open en ’s avonds weer dicht. Bang dat de marter op bezoek komt en mijn kippetjes doodt. Dat is al eerder gebeurd. Maar nu heb ik een automatische kippenhokdeuropener-en sluiter.
Jawel!
Werkt fantastisch. Ik moet er alleen op letten dat de batterijen niet leeg zijn. Onze kippetjes zijn gewend dat ik altijd een praatje met ze maak. En, echt waar, ze praten ook terug. Ja, praten, ze kakelen zachtjes tegen me. En vanaf het moment dat ze buiten zijn, lopen ze me overal na. Ze lopen mee naar het hok waar de voeremmers staan en weer mee terug de wei in. Ze lopen me na van bak tot bak waar ik het voer in doe voor de ganzen. Als ik de emmers met water ververs, pikken ze snel de regenwormen op die zich hieronder bevinden. Ze werken samen met me in de tuin. Vooral onkruid wieden vinden ze zeer interessant. Volgens mij denken ze dat ik het zelfde doe als hun. Beetje krabben met mijn poten zodat de beestjes en wormen naar boven komen. Daarom zitten ze er bovenop als ik in de tuin aan ’t werk ben. Hoe moet dat er van buiten af uit zien? Ik op mijn knieën met op me heen een gans en vijf kippen die overal op pikken waar ik met mijn handen aan het werk ben. Maudje aan de andere kant van de buxushaag die op jacht is naar mijn handen als die het onkruid tussen de buxus uit aan ’t plukken zijn. Af en toe een vlijmscherp nageltje op mijn hand. Ach ja. Maar het is wel gezellig.
Af en toe ook erg onhandig want de kippen lopen soms behoorlijk in de weg. Heb ik net alles met de bezem onder handen gehad, beginnen zij weer te wroeten. Dat is dan ietsje minder. De prijs van gezelligheid zullen we maar zeggen. Ze lopen ook echt overal. Laatst is er eentje door het hondegat in de heg naar mijn schoonmoeder gelopen. Hup het huis in en daar kwam mijn schoonmoeder een kip tegen in haar gang. Hoezo nieuwsgierig. 
Eentje hebben we zelfs een naam gegeven, Grada. Niet zomaar een naam maar genoemd naar mijn schoonvader. Een hele lieve man maar wel een tikkeltje eigenwijs. En dat is precies onze Grada. Ze weet ook dat ze een streepje voor heeft. Afgelopen winter is ze een paar daagjes ziek geweest en zijn we ermee naar de dierenarts geweest. Ze heeft toen een paar nachten in de garage geslapen omdat we het buiten in het hok te koud voor haar vonden. Ze had bijna geen veren meer op haar lijf. Ze kreeg een kuurtje en de eitjes hebben we toen moeten weggooien. Als tegenprestatie kreeg ze van mij extra dikke lekkere regenwormen. Met andere woorden: ze is een beetje verwend geworden. De andere kippen kijken haar gedrag af en daarom gedragen ze zich hier alsof de hele tuin van hun is. Dat terwijl ze een enorme wei ter beschikking hebben.
Ik neem aan dat de wormen in de tuin lekkerder zijn?
De Piep-show 