Vandaag is het zaterdag en het belooft een mooie dag te worden. In verband met de verjaardag van manlief, sta ik vroeg op. Vanaf 16.00 worden er gasten verwacht en er moet nog veel gedaan worden.

Om 7.00 ben ik klaar wakker, sta ik op, pak de krant uit de brievenbus en neem me voor om de dag even rustig op te starten met een lekkere cappuccino. Ik installeer me in de serre zodat ik kan zien of en wanneer Snor arriveert voor zijn eten. Intussen bedenk ik me wat er allemaal nog moet worden gedaan en dat ik me voor de verandering weer eens heb laten meeslepen in mijn enthousiasme. De vorige zaterdag gevolgde tapas- workshop is hier mede debet aan. Allemaal lekkere hapjes die erom vragen om thuis op tafel te worden gezet. Maar of je nu tig hapjes klaarmaakt met zo’n 15 personen of die zelfde tig hapjes in je eentje. Daar zit een klein verschil in. En levert dan uiteindelijk ook een kleine werkdruk op.

Maar ik dwaal af.

Genietend van mijn koffie en de krant, hoor ik iets vreemds. Een gefladder lijkt het wel. Maar waar komt het vandaan? Het lijkt wel of het uit de kachelpijp komt. De kachelpijp waar nu de afzuiging van de serre op is aangesloten. Ik luister een paar minuten intensief maar hoor dan niets meer. Het voorval al snel vergetend loop ik naar buiten om de beestenboel te verzorgen. Dat gaat natuurlijk altijd voor, voor de rest van het werk. Een half uurtje later loop ik de serre weer in en warempel, daar hoor ik alweer iets. Er zal toch geen vogeltje in de pijp zitten? Dat kan toch helemaal niet? Ik blijf een tijdje aandachtig luisteren onder het rooster en ja, daar is het geluid weer. Ik denk toch echt dat er een vogel in de pijp zit!

Wat nu?

Ik besluit een kijkje te nemen via het dak van de serre. Misschien kan ik het deksel van de pijp afhalen en vliegt de vogel eruit. En dus haal ik de grote ladder uit de garage, ruzie met de scharnieren om de ladder helemaal uit te kunnen klappen en klim het dak op. Het kapje van de pijp gaat gemakkelijk ervan af gelukkig. Ik gluur in de pijp en een meter lager zie ik inderdaad een heel klein meesje zitten. Een glanskopje. Klein genoeg om door de spleet van de kap te kunnen blijkbaar. In de hoop dat het beestje op eigen kracht uit de pijp komt, blijf ik op een afstandje staan kijken of dit inderdaad lukt. Maar het beestje is hiervoor, denk ik, te moe. Of de af te leggen meter omhoog in een krappe buis, is teveel van het goede. Dat kan ook. Feit is dat het beestje er uit zichzelf niet uit kan.

Zucht.

Wat nu?

Weer naar beneden dan maar om mijn werksetje te halen. Ik heb gezien dat de buis aan de onderkant zit vastgeschroefd met drie schroeven. Volgens mijn theorie van dat moment hoef ik deze maar los te schroeven om de buis eraf te kunnen halen. Het setje dus uit de la gehaald en weer omhoog, het dak op. De drie schroeven gaan gelukkig gemakkelijk los. Ik draai voorzichtig de pijp er vanaf maar NDD!? (Vertaling nondedju). Wat is dit? Een volgende pijp! Die door het dak gaat! Geen beweging in te krijgen natuurlijk! En alweer de vraag: wat nu?

Intussen fladdert het beestje rond en wordt het steeds zieliger. Het ziet natuurlijk de buitenlucht en kan er niet naar toe.

Mmmmm…. Stevig nadenken Greetje! Wat gaan we doen?! Manlief slaap nog…. En ik wil hem eigenlijk verrassen met een ontbijt op bed…. Nee, laat hem nog maar even liggen. Maar mijn planning!? Jahaaa! Nu even niet! Ok, denken…… Zal ik? Mmmmm…. Ja, ik ga dat toch doen… Ik klim weer naar beneden en haal de kleine ladder uit de garage. In de serre plaats ik de ladder onder de afzuiging en ga weer aan de gang met mijn schroevendraaier. Het rooster komt los. Gadver, wat een viezigheid! Straks meteen maar even schoonmaken. Hij ligt er nu toch vanaf. Nu de volgende schroeven. Voorzichtig aan want volgens mijn laatste theorie moet het vogeltje zich hieronder bevinden. De schroeven komen los en heel voorzichtig trek ik de motor van de afzuiging naar beneden. En voordat ik het in de gaten heb, komt daar, floep, een vogeltje uitschieten. Een vogeltje dat nu in paniek de serre begint rond te fladderen. Snel maar eerst de deur naar de bijkeuken dicht zodat hij niet verder het huis in kan. De deuren naar buiten ver open maar het vogeltje snapt het niet. Het blijft dicht langs het plafond vliegen en komt niet zo laag dat het in de gaten heeft dat het door de deur naar buiten kan. Overal veertjes en poep en tot overmaat van ramp komt Saartje naar binnen gestoven! Met een neus voor zulke dingen rent ze op het vogeltje af en heeft het bijna te pakken. Zo snel ik kan open ik de andere serredeuren en probeer het vogeltje naar buiten te jagen onderwijl roepend op Saartje dat ze gvd moet opzouten. Ik weet het, ik word er niet vriendelijker op in situaties als deze. Maar het lukt. Met een duikvlucht door de deuren verdwijnt het vogeltje naar buiten, nipt ontsnappend aan Saartjes uitgeslagen klauwen. Pffff…

Dat is goed afgelopen.

Met een sip gezicht neem ik de schade op. De pijp van de serre die eraf ligt, de afzuigmotor op tafel, de vieze rooster, de serre vol veertjes en poep….

En denkend aan het werk dat op me wacht zakt me de moed in de schoenen.

Eventjes.

Ik klim het dak weer op en schroef de pijp weer vast. Daarna weer naar beneden om de afzuigmotor te monteren. Maar aangezien we in de serre een gipsplafond hebben, passen de schroeven niet meer goed. Daar moeten helaas andere schroeven in gedraaid worden. Intussen is de ochtend al ver voorbij. Dat moet ik dus toch iets anders gaan aanpakken. Ik besluit om nu maar eerst met het ontbijt naar boven te gaan. Manlief heeft lang genoeg geslapen vind ik. En dan kan hij mooi na het ontbijt de afzuigmotor gaan monteren heb ik me net zo bedacht. 😉

En als dan even later mijn vriendin nog langskomt om te kijken of ze heel toevallig niet nog ergens mee moet helpen, ben ik helemaal gered. Zodat tegen 16.00 uur manlief en ik gesteven en gestreken klaar zitten met alles pico bello in orde. De tuin en de ontvangst liggen er mooi bij, het eten is klaar, de drankjes staan klaar. Laat de gasten maar komen!

Het is de perfecte dag voor een gezellig buitenfeest en dat gaat dan ook nog tot in de vroege uurtjes door.

Wat een dag!

Ik ben kapot…..

Maar alles komt goed!

Uiteindelijk…

With a little help from my friends…