Het is druk met pijntjes en kwaaltjes in dierenland.
Afgelopen week ben ik geconsulteerd bij een manke kip. Blijkbaar sta ik nu ook bekend als kippendokter. Zijn we weer met Maudje naar de dierenarts geweest maar dan nu voor de jaarlijkse inentingen. Evengoed blijft het voor Maudje een lijdensweg. Vanmiddag wordt de hond van onze vrienden aan een grote knobbel bij haar poot geopereerd. Echt niet leuk. We duimen nu al heel hard voor Luca en haar baasjes. En dan is daar nog onze eigen Luca, de hond van mijn schoonmoeder, onze buurvrouw.
Eergisternacht heeft hij binnen gepoept. En dan niet zomaar poep maar een bijna waterige substantie. Toen hij met me mee de wei in liep zoals iedere morgen, liep hij wel naar zijn gebruikelijke poepplek maar heb ik niet gezien wat hij daadwerkelijk gedaan heeft, zelf al doende met het voeren van het schaap. Maar gisteravond toen we nog even gingen buurten, bleek Luca de hele dag niet gegeten te hebben. En bleef hij dun poepen. Ook had mijn schoonmoeder een paar spetters bloed gevonden. Tja, wat te doen?
Terwijl manlief Luca vasthield, heb ik hem uitgebreid kunnen onderzoeken. Hij piepte toen ik in de buurt van zijn liezen duwde. Maar of dit nu van zijn achterpoot afkwam of van zijn darmen, dat werd niet helemaal duidelijk. In zijn mond was niets vreemds te zien, geen wondjes of zo. Niets wat de bloedspetters kon verklaren. Maar hij wil wel de hele tijd poepen. Blijkbaar zit er iets in de weg. Of is er iets niet goed in zijn darmen. Omdat uit het verleden is gebleken dat Luca enorm veel pijn kan verdragen en ook niet laat zien dat hij pijn heeft, besloten we toch om een afspraak te maken bij de dierenarts. En dat is vandaag om 15.00 uur…
Wordt vervolgd.
De Piep-show 