Gijs is duidelijk van streek door Moppies dood. Hij gakt heel droevig in de hoop antwoord te krijgen. Maar dat antwoord volgt niet meer…
We hebben ook Moppie in de wei gelegd zodat Gijs zelf kan constateren dat ze er niet meer is. Maar zoals al eerder is gebleken weten de ganzen dit zo ook wel. Gijs komt in ieder geval niet meer in Mops buurt. In tegendeel, hij blijft verre van haar. Van een afstandje blijft hij het tafereel bekijken, ook wanneer we haar oppakken om haar te begraven.
Nadat we Mop begraven hebben besluiten we om de poorten weer open te zetten. Zo kan Gijs kiezen of hij zich wil aansluiten bij de groep of niet. Tenslotte is hij nu nog maar alleen en zijn ganzen uiteindelijk groepsdieren. En zo waar, Gijs loopt meteen door de poort naar de groep waar hij aan de rand aansluit. Hij lijkt te weten dat hij zich opnieuw een plaats moet gaan veroveren maar stelt zich in eerste instantie onderdanig op. Wel is er meteen een vrouwtje dat zich over hem ontfermt. Waarschijnlijk Gijs zijn eerste vrouwtje. Het vrouwtje dat hij had voordat Moppie Gijs inpikte.
De dagen erna voegt Gijs zich steeds meer en beter in de groep. Tot we op een dag, niet eens zo heel veel later in tijd, zien dat hij zich in de voorste rangen bevindt. Hij laat zich steeds meer gelden. Wanneer op een bepaald moment zijn vrouwtje blijft broeden, legt Gijs zichzelf een nieuwe taak op. Hij blijft de boel bewaken en wijkt niet van de zijde van zijn eerste liefde. Hij brengt heel veel geduld op. En uiteindelijk, wanneer zijn vrouwtje is uitgebroed, voegen ze zich weer bij de groep.
En daar is Gijs tot de dag van vandaag weer het opperhoofd. Heel slinks heeft hij zich teruggevochten in de groep en is nu de onbetwiste leider. Hij leidt zijn groepje zelfs onze tuin in, tenslotte weet hij er de weg en weet hij ook dat er niets is om bang voor te zijn. En zo is het voor Gijs in ieder geval, eind goed al goed. Sterker nog, hij heeft inmiddels twee vrouwtjes die hem continu vergezellen. Gewend als hij is aan een kleine harem, is één vrouwtje niet genoeg waarschijnlijk. Het lijkt erop dat het tij is gekeerd voor Gijs. Dat het lot hem nu gunstig gezind is. Laten we hopen dat dit zo blijft. Hij heeft het verdiend na al zijn misère…
De Piep-show 
Die Gijs! Zo fijn dat hij weer een plek en een harem heeft! Sinds ik jouw verhalen lees, kijk ik anders tegen al die ganzen aan die hier vlakbij (in de Agger Tange) verblijven en vaak ’s ochtends en ’s avonds luid gakkend over ons huis komen. Af en toe kan er eentje de groep niet bijbenen en dan versta ik bijna wat ze dan roepen: Wacht nou even op mij… niet zo snel…
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, mooi is dat hè… wel grappig eigenlijk dat wij alles automatisch vertalen naar mensendenken…
LikeGeliked door 1 persoon
Haha, ja, dat klopt. Misschien ‘denkt’ zo’n gans wel ‘wwwiiiiiiiii storm!’ . Of helemaal niks 😁
LikeGeliked door 1 persoon
There you go!
Geweldig om te lezen!
LikeGeliked door 1 persoon