Oudjaarsdag

(Blog van oudejaarsdag 2014)

Wat is dat eigenlijk vandaag? Rare dag vind ik zelf..

Je doet je dagelijkse dingetjes. Was aanzetten, droger, afwasmachine, de laatste rekeningen betalen van dit jaar. Achter in de wei de beestenboel verzorgen. En ondertussen hupsen mijn gedachten de hele dag van het een naar het ander. Op de achtergrond alvast het eerste geknal.

Wat zullen we straks doen? Lekker eten, er wat van maken? Ach… Gewoon… Lekker op de bank niksen is ook goed.. Wat eten we dan? Nou, niks moeilijks. Eten is de laatste tijd nogal een item. Het hoeft even niet zo bijzonder. Zetten we wel iets op tafel dan voor te snaaien? En wat drinken we? Nou, maar even gewoon een watertje. De alcohol komt me mijn neus uit zo ondertussen. Straks misschien eentje.

Gaan we straks om 0.00 uur de straat op? Mmmmm….. Eigenlijk niet zo’n zin in. Het zit zo lekker aan de kachel en de kattenboel is eindelijk rustig na de eerste vuurwerkstress. Piep laat ook al de hele dag horen dat hij het allemaal niks vindt.

Of zullen we toch even naar buiten gaan? Hebben we wel allemaal iedereen in éen keer gelukkig Nieuwjaar gewenst..

Tja, waarom is dat nou zo belangrijk?

Je kunt iemand toch het hele jaar door het beste wensen? En je kunt toch het hele jaar door proberen of je kunt afvallen, gaan sporten, minder gaan snoepen en weet ik wat allemaal niet meer. Allemaal zo betrekkelijk.

Later deze avond komt Annie langs. Samen met Paul kijken we naar Guido Wijers, een beetje DWDD en Youp van ’t Hek. Allemaal leuk. De tijd vliegt om met een drupje van Sjra’s wijn en een stukje kaas. En ineens tellen we af…….10…9…8…7…6…5…4…3…2…1…0…

En dan is het 0.00 uur. We wensen elkaar gelukkig Nieuwjaar. Paul gaat met Annie de straat op en ik besluit bij de katten te blijven. Ze zijn enorm bang door al het vuurwerkgeweld. Als ik even later de wei in loop om een kijkje bij de ganzen te nemen, zijn deze ook aardig in paniek. Er is heel veel vuurwerk dit jaar en ook vlakbij wordt er aardig wat weggeknald. Niet fijn voor de beesten. Niet voor die van ons en niet voor de ganzen die al de hele avond overvliegen. Je hoort aan het gekwetter dat ze van slag zijn. Ik denk aan de reeën die nu in de Doort niet weten wat hun overkomt, ocherm…

De ganzen in de wei blijven van links naar rechts lopen. Ik blijf maar rustig tegen ze praten in de hoop dat ze wat kalmeren. Piep en zijn groepje lopen onrustig rondjes door de tuin.

Maar dan is een klein uur later het leed geleden. Het wordt weer rustig op hier en daar een knalletje na. Gelukkig.

Morgen nog en dan begint weer eindelijk het gewone leven…

Gelukkig Nieuwjaar.