Kas van A naar B

Het weer is fantastisch en dat komt goed uit want we gaan de kas ontmantelen.

Een dag of twee zijn we bezig met het verwijderen van het glas. Alles voorzien van een cijfertje zodat we met opbouwen weer weten wat waar moet komen. En dat alles moet supervoorzichtig gebeuren. Onder de laag stopverf die het glas op zijn plek houdt, zitten kleine nageltjes. Heel voorzichtig moet eerst de stopverf weggetikt worden met een beitel en daarna moeten de nageltjes los geduwd worden van het glas zodat we ze eruit kunnen trekken met een tangetje. Maar het lukt. Uiteindelijk is er maar 1 glasplaat kapot gegaan en het was ook nog een kleintje.

Wat overblijft is een geraamte dat vervaarlijk staat te wiebelen bij het verwijderen van de laatste platen. We overleggen wat te doen. Het lijkt ons niet verstandig om de kas helemaal uit elkaar te halen. De staat ervan is niet zodanig dat hij dan nog in elkaar gezet kan worden. Hier en daar moet een balk en een lat vervangen worden. Eigenlijk is het het beste wanneer we hem in zijn geheel kunnen verplaatsen. Maar daarvoor is hij nu te instabiel. We besluiten om met latten tijdelijke kruisen te slaan. En dat werkt inderdaad. Maar hij is zwaar, onze kas. Erg zwaar. Dat gaat ons niet lukken met zijn tweetjes. Ook niet als we hem kunnen vervoeren door deels gebruik te maken van een kar. En dan is daar nog de breedte. Past hij wel overal doorheen waar hij langs moet alvorens de kas achter bij ons in de wei staat?

We moeten meten. En we hebben hulp nodig. Mankracht. En dus wordt er een oproep gedaan via de buurtapp. De volgende avond staan er zeven vrijwilligers te zwoegen met een tuinkas. Maar het lukt. Kleine hindernissen worden snel verholpen en daarna gaat de processie van a naar b. Hilariteit alom. Maar het lukt. De kas staat. En na een welverdiend pilsje en de belofte op een inwijding van de kas, gaat iedereen weer huiswaarts. Mijn mannetje is doodmoe en valt in een stoel om er alleen nog maar uit te komen om te gaan slapen.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Ik loop nog even naar achteren. De wei in. Mijn kas bewonderen. Een likje verf hier en daar, de glasplaten er weer in en we kunnen verder met de volgende stap.

Ja, het wordt wel wat.

Maar nu vooral een groot dankjewel voor onze hulptroepen!