De kippenren

Deze zomer zijn manlief en ik bezig geweest met het onderhanden nemen van de wei achter ons huis.

We hebben een kleine herindeling bedacht zodat we de wei kunnen splitsen in deels een stuk voor onze beestenboel en deels een stuk wei-tuin.

Dat betekende een nieuwe plaats voor het kippenhok, een plaats voor een bloemenwei met insectenhotel, een plek voor mijn moestuin in wording, een stuk wei voor de ganzen en dan nog een stuk wei waar we een tuinhuis gaan neerzetten met uitzicht op het hele spektakel. Gewoon omdat we zo’n plezier hebben in onze beestjes en het zo heerlijk rustig zitten is in de wei.

In het voorjaar is er een laurierheg gepoot langs het hekwerk. Duchtig snoeiwerk door de gemeentewerkers zorgde voor teveel inkijk vanuit het achterliggende kerkhof, vandaar de haag. De fruitbomen werden gesnoeid en daarna kon het kippenhok worden verplaatst.

De kippen wenden al snel aan hun nieuwe adres. Helaas voor hen hebben we hun vrijheid kort daarna moeten inperken. De buizerds vliegen in grote getale rond dit jaar en gedurende de zomer hebben ze twee van mijn kippen gedood. Eén keer heb ik een kip kunnen redden door me net op tijd bij de aanslag uit te lopen. Met veel kabaal heb ik de buizerd toen verjaagd. Ondanks alles moet je zo’n vogel toch wel bewonderen. Zo groot en zo mooi. En tenslotte heeft hij ook maar gewoon honger. Maar ja, ik heb liever niet dat ze hun honger stillen met het eten van mijn kippetjes. Onze gezellige struiners. En dus, helaas voor onze kippetjes, hebben we ze een ren gemaakt. En geloof het of niet, het hekwerk staat net, we zijn bezig met het gaas voor de bovenkant van het bouwsel wanneer de buizerd nog een laatste keer toeslaat. In de ren heeft hij een kip gevangen! En gedood. Eén van onze witte kippen deze keer.

Ze had net nog haar nagels laten lakken door manlief. (Ja, echt waar. Zo vrij zijn ze met ons wanneer we in de tuin zitten. Ik was net klaar met mijn nagels te lakken toen de kip eens nieuwsgierig kwam kijken wat ik aan het doen was. Het was misschien wel eetbaar hè? En toen heeft ze zich door manlief haar nagels laten lakken, ha ha ha. De andere kippen vonden het een enorme bezienswaardigheid.)

Maar goed, terug naar de ren. De dames vonden het in eerste instantie helemaal niks. Uiteindelijk hebben we de ren nog een keer uitgebreid zodat ze nog meer ruimte hadden. Op de foto kun je zien hoe snel ze wennen aan een beperkte ruimte. Ze staan op een rijtje om het nieuwe gebied te verkennen. En daar zullen ze zich nu dan toch echt in moeten schikken. De buizerds vliegen nog steeds rond. Hun roep klinkt de hele dag door. De kippen zitten nu echter veilig. Het heeft even geduurd voordat de dames zich weer zo veilig voelden dat ze onder het kippenhok uitkwamen en de hele ren rondwandelden. Maar nu lopen ze weer vrolijk rond en komen meteen naar de deur zodra wij ons in de wei laten zien. Want ze weten dat we altijd een lekker hapje bij ons hebben.