Ganzeneieren

Nadat Piep zichzelf een nestje had gemaakt in het oude kippenhokje, is ze daar zeer zorgzaam mee aan de slag gegaan. Ze deed niets anders meer dan de hele tijd plukken, schuiven, draaien om haar nest zo goed mogelijk te krijgen en de eieren in de beste positie. Omdat ik deze gang van zaken wilde volgen in de avond en nacht die hierop zouden volgen, heb ik die avond de nachtcamera op Pieps nest gericht.

En op deze beelden is ook weer goed te zien hoe Piep zich zorgzaam bezig houdt met haar nestje.

Tot Mop en Gijs in beeld komen. Dan is het gedaan met de rust. Piep wordt door Gijs hardhandig van het nest gejaagd en Mop reddert hier een beetje omheen.

Ik had het kunnen weten. Piep blijft nog wel in de buurt maar wordt steeds teruggewezen door Gijs.

Arme Piep.

En meteen begin ik dan te denken.

Moet ik Mop en Gijs dan maar in hun eigen weitje laten en Piep van ze afzonderen gedurende de nest-en broedtijd? Maar aan de andere kant, is dit hokje wel zo veilig voor Piep? Dan moet ik het al gaan afsluiten ’s nachts…

Ook blijkt dat er meer te zien is op de beelden dan Pieps geredder. Het is maar een flits maar wel een hele duidelijke.

Vanmorgen toen ik Pieps nestje inspecteerde zag ik al dat er een ei miste. En ik had al een vermoeden van de dader. Maar om dit dan op beeld bevestigd te krijgen, tja, dat is dan weer andere koek.

En inderdaad. Bij het nakijken van de beelden worden mijn vermoedens bevestigd: ja wel hoor, de marter is op bezoek geweest.

Mijn eerste gedachtes zijn: ‘Wat is hij groot?!’ ‘Nog groter dan onze poezen!’ ‘En nu dan?’

Tja, wat betreft de ganzeneieren van alle ganzen: ik laat er een paar liggen zodat ze het gevoel hebben dat hun nestjes er toe doen. Verder probeer ik zoveel mogelijk eieren te rapen en op een koele plaats weg te leggen. Mijn bedoeling is om deze eieren tegen de echte broedtijd terug te leggen in de nesten, mochten er niet meer zoveel eieren in het nest liggen. Wanneer de ganzen eenmaal echt gaan broeden, blijven de genten enorm goed waken rond de nesten. Ze zijn dan vrij agressief. En of de marter dan nog de eieren weg komt halen, dat weet ik niet. Maar het is het proberen waard lijkt me.

Aan de marter zelf kan ik niet veel doen. Dat hoort helaas ook bij het leven in het buitengebied. Ofschoon het marterprobleem tegenwoordig geen echt buitengebied-probleem meer is. Maar dat ter zijde.

Vannacht zal ik de camera nog eens op het kippenhokje richten en dan zien we morgen misschien iets meer beelden van deze nachtelijke dief.