De nesten

Als ik vanmorgen de poort open doe van de wei, zie ik een ei liggen in Mops hok.

Het is dus zo ver.

Na de hele boel weer verzorgd en gepoetst te hebben, ga ik eens in de hokken kijken.

In het nest van Mop blijken al drie eieren te liggen. En in het nest van de grote groep liggen er al zes. Niet in de autoband, die manlief heeft doorgesneden zodat we de hoeveelheid eieren kunnen beperken, maar ernaast uiteraard.

Mijn eerste ingeving is om de eieren weg te nemen met de bedoeling om ze apart te houden en tegen de broedtijd terug te leggen. Dit zodat ik het aantal eieren kan beheersen. Het drama van afgelopen jaar ligt nog vers in mijn geheugen. Veel te veel eieren en uiteindelijk hebben de meisjes wekenlang voor niks op het nest gezeten.

Voor de zekerheid raadpleeg ik internet nog even voor de beste aanpak in deze.

Het blijkt dat de ganzen om de dag een ei leggen en als ze uitgelegd zijn, op de koel bewaarde eieren gaan broeden.

Zo vind ik de eieren inderdaad ook. Koel bewaard. De ganzen graven een ondiep gat op een beschutte plaats, in ons geval in het hok, en leggen daar de eieren in. Afhankelijk van het weer, bedekken ze de eieren met hooi of laten ze het nest ‘open’ liggen.

In ieder geval begint de ontwikkeling van de eieren pas als ze echt gaan broeden.

Dus leg ik de eieren weer terug. De drie van Mop en de zes van de groep.

Moet ik nu alleen in de gaten houden wanneer ze gaan broeden.

Drie eitjes voor Mop en maximaal twaalf voor de groep vind ik een beheersbaar aantal met de grootste kans op het daadwerkelijk uitbroeden van de eieren.

Dat is mijn theorie.

Nu maar afwachten of dit in de praktijk ook zo uit zal pakken.