De steenuilenmannen zijn vorige week langs geweest.
Zoals ieder jaar komen ze kijken of de kasten gebruikt zijn. Nog geen controle op eitjes maar om te kijken of er steenuiltjes langs zijn geweest die hun (nieuwe) sporen hebben achter gelaten.
En wat blijkt? Zowel de kast voor als de kast achter het huis hebben gebruikssporen. Dat wil zeggen, het ruikt er duidelijk naar ammoniak. Voor wie niet weet wat dat wil zeggen: het ruikt er naar plas. Uileplas. En dat betekent weer dat de kast gebruikt wordt om te overnachten of te schuilen. Goed nieuws dus. Heel goed nieuws!
Een tijd terug gaf ik hier nog aan bang te zijn dat de kast achter het huis misschien niet meer bezet zou worden vanwege de bouwactiviteiten in de wei naast de onze. Maar dat dit niet hoefde te betekenen dat de uiltjes zich hierdoor lieten verjagen. En blijkbaar vinden ze de plek van de kast achter in ieder goed genoeg om te schuilen. Dat biedt hoop op een nestje.
We horen de uiltjes nu ook veel ’s avonds. Het geluid is overal om ons heen. Goed om te horen. Ze weer eens zien zou ook wel leuk zijn maar ze horen is al een belevenis op zich.
Voor de geïnteresseerden die een kijkje in de kasten kunnen waarderen: op www.beleefdelente.nl kan alweer van alles gevolgd worden. Heel leuk om te zien!