Zoals al eerder vermeld, was het niet allemaal halleluja in de moestuin. 

Bij de start bleken de duiven de bloemkool en broccoli erg lekker te vinden en hebben we een net erover heen moeten hangen. Omdat de planten er best nog goed bij stonden, heb ik ze laten staan in de hoop dat ze zich zouden herpakken. Maar toen had ik nog buiten de engerling gerekend. Nadat manlief zijn best had gedaan om ze te bestrijden met aaltjes, dachten we van de beestjes verlost te zijn. Helaas, zoals nu blijkt. Met de bloemkool en de broccoli is het uiteindelijk dan ook niks meer geworden. Bij het uittrekken van de planten bleken de wortels te zijn aangevreten door de engerlingen. Om toch nog broccoli en bloemkool te hebben later in het jaar, heb ik nieuwe gezaaid maar dan wel in de bakken.

Ook bij de wortelen-oogst, bleken deze grotendeels te zijn aangevreten én zag ik de beestjes nog gewoon in de grond zitten. Hetzelfde verhaal bij de batatenplant. Dat wat nog goed was van de wortelen om te verwerken heb ik zoetzuur in potjes gedaan. Het smaakt lekker. Dat dan weer wel.

Waar ging het dan mis in de engerling aanpak, denk je dan? Manlief denkt dat het met de droogte te maken heeft gehad. De aaltjes hadden meer water nodig. En hebben het daarom uiteindelijk niet gered.

Het net werkte ook beschermend voor mijn rode en witte kolen. Maar na het debacle met het egeltje dat hierin vast kwam te zitten en met de dood van Saartje in ons achterhoofd hebben we het uiteindelijk weer weggehaald. Het is de dood van beestjes niet waard. Dan maar aangevreten planten. En helaas, met het weghalen van het net, vielen er op een andere plaats aan de zijkant allemaal stekeltjes uit het net. Een egeltje dat niet het geluk heeft gehad om opgemerkt te worden doordat het verstopt zat onder een grote kool. Wat overblijft is een hoopje stekeltjes en veel mieren die het egeltje waarschijnlijk hebben verorberd. Zo gaat dat in de natuur. Maar leuk vond ik het niet.

En dan zien we ineens een witte kip lopen in de moestuin. Hoe kan dat nou alweer?! Onze Speedy heeft zich op de een of andere manier een toegang verschaft. We jagen haar uit de moestuin om haar even later weer erin aan te treffen. Blijkt ze via het houtwerk waar het net op gerust heeft, erin te komen. Ze heeft een behoorlijke springkracht in haar pootjes. We vangen haar weer en knippen haar vleugels aan één kant kort. Het is niet anders. Ik doe het niet graag omdat ik vind dat de kippen moeten kunnen lopen waar ze willen in de wei. Daar moeten ze ten volle gebruik kunnen maken van hun ‘attributen’ om zich te kunnen verdedigen of redden in geval van nood. Denk aan roofvogels bijvoorbeeld. Maar goed. Mijn moestuin is verboden terrein en wie niet luisteren wil moet voelen. Een beetje beledigd was onze Speedy wel maar intussen bedelt ze weer om hapjes.

Inmiddels beginnen de tomaten- en courgetteplanten minder opbrengst te geven. Iets wat ik niet erg vind. De kelder staat vol, de diepvries zit vol en ik weet echt niet meer wat ik er nog allemaal mee kan doen. 

Je leert er wel veel van. Van dit hele moestuin project. Volgend jaar minder tomaten en courgetteplanten. Toch proberen om een goede mix te vinden voor de bakken en hier de groenten in te zetten. Dat levert meer dan genoeg op. Ten slotte hebben we de kassen ook nog. In het verwerken van de hele oogst is toch heel wat tijd gaan zitten dit jaar. Door corona heb ik hier tijd aan kùnnen besteden maar of dit volgend jaar ook zo is (tijd dan) en of ik dit wel wil, dat weet ik eigenlijk nog zo net niet. Ik heb 4 bakken staan. Wellicht met eentje erbij hebben we genoeg groenten… Dat wat nu moestuin is kan dan beplant worden met bij-vriendelijke planten. Misschien…

• 

• 

•