En ineens is het stil in de perenboom. Geen af en aanvliegen van vader en moeder Specht meer. Geen gepiep van jongen. We kijken het even aan en wagen het er dan op om even op de boom te kloppen, net onder de ingang van het nest. Maar geen reacties. Het nest is verlaten. De jongen of het jong is uitgevlogen. Op een vrijdag in alle vroegte.

De laatste dagen hadden we de indruk dat er nog maar één jong in leven was. We hoorden één piepgeluidje in plaats van een heel concert. Nu het nest verlaten is kunnen we er nog eens in kijken met de camera. Zouden er spechtenlijkjes liggen of zouden de ouders dit opruimen? Zouden ze de lijkjes wegdragen net zoals ze dat met de nestpoep doen? Want vogels zijn heel proper in hun nest. De poepjes van hun kroost worden verzameld en uit het nest gegooid of weggevlogen om het elders te droppen.

Ik heb me de hele vrijdag afgevraagd of het uitvliegen goed was verlopen. De laatste dagen zaten er veel ongewenste bezoekers in de perenboom. De eksters en kraaien waren opvallend aanwezig. Loerend op een lekker spechtenhapje? Zelfs Maudje begon om de boom heen te cirkelen. Gelukkig zagen we dat ze op de stam sprong om haar er meteen weer vanaf te kunnen vissen. Snel plaatsen we een provisorische draadwerk om de stam zodat de spechten veilig zouden zijn.  Althans voor de katten uit de omgeving.

Zaterdagmorgen, heel vroeg in de ochtend, werd duidelijk dat het jong ergens in de buurt zat. Gelukkig. Het uitvliegen is goed verlopen. Vanuit mijn stoel kon ik zien dat meneer (of mevrouw) Specht op de acacia boom kwam kloppen, steeds met een soort piep erbij. Een andere piep dan het schelle geluid wat spechten normaalgesproken maken. Het kopje schuin om te luisteren of het jong in de buurt was en reageerde. Of om het te lokken naar de boom vol met insectenhapjes. Even later zaten er twee spechten op de schutting. Ofschoon ik me verbaasde over de grootte van één van de spechten, denk ik toch dat het het jong was gezien het gedrag. Het leek heel snel iets toegestopt te krijgen. En het wegvliegen ging ook nog niet zo soepel als gebruikelijk.

In ieder geval hebben vader en moeder Specht hun taak volbracht. De wereld is weer een klein groot bont spechtje rijker. Wie weet zien we ze volgend jaar terug. Wellicht niet in de perenboom? Persoonlijk zou ik een iets veiliger en rustiger plekje zoeken maar ja. Ik ben geen specht.