Al van kleins af aan is er lichamelijk een groot verschil tussen de zusjes.
Saartje was heel teer gebouwd en ziekelijk toen we haar kregen. Maudje zorgde voor Saartje maar was ook de stevigste van de twee op dat moment. Stevig van gestel en goed gedronken bij moeders. Maudje bleef zorgen voor Saartje door haar geregeld een wasbeurt te geven en Saartje onderging dat allemaal als een koningin. Ze draaide haar kopje naar links of rechts, naar boven of beneden als om aan te geven waar Maudje nog even moest poetsen.
Dat zorgende heeft Maudje behouden. Ofschoon het niet altijd meer in Saar haar belang gebeurt. Nog steeds geeft ze Saartje, gewenst of niet, poetsbeurten. Alleen vinden die nu op een iets uitgekooktere basis plaats. Als Saartje op een plaats ligt waar Maudje eigenlijk wil liggen, gaat ze naar Saar toe en begint haar te poetsen. Op een bepaald moment zijn de dames aan ’t ruziën. Saar geeft dan aan dat ze niet meer gewassen wil worden door haar kopje weg te draaien, door een tik uit te delen of door even te sissen. Maudje trekt zich hier niets van aan en gaat gewoon door waar ze mee bezig is. Desnoods gooit ze haar lijf in de strijd. Uiteindelijk is Saar dit dan moe en vertrekt ze maar. Waarna Maud triomfantelijk op Saartje haar plaats gaat liggen. En zichzelf dan uitgebreid gaat wassen met in mijn ogen een super uitgestreken gezicht.
Maar ze heeft meer jaloerse trekjes die we in de gaten moeten houden.
Saartje heeft de neiging om ’s nachts tussen het laken en het dekbed te kruipen. Lekker tegen me aan. Zodra Maudje in de gaten heeft dat Saar er ligt, komt ze snuffelen. Ze denkt dat ik slaap en dat ze dan ongestoord haar gang kan gaan. Ze heeft alleen niet in de gaten dat ze een piepje heeft in haar ademhaling dat luider wordt als ze snuffelt. Ik word dus wakker. Zodra Maud Saar haar plaats gevonden heeft, gaat ze bovenop haar liggen! Bovenop het dekbed. Echt waar! En Maudje is niet de allerlichtste terwijl Saar maar fijntjes is. Het gevolg is dus weer dat Saartje verkast. Nu moet ik ’s nachts ook al scheidsrechter spelen. Iets wat mijn nachtrust niet ten goede komt. Het komt ook wel eens voor dat Maudje snel voor Saar, naast me, op Saartje haar plek gaat liggen, zodat Saartje al meteen ergens anders moet gaan liggen.
En dan hebben we het eten nog.
Maudje is van nature nogal stevig, zoals al eerder opgemerkt. Maar ze heeft ook een ongebreidelde eetlust. Ze eet echt alles wat los en vast zit. Nu krijgen onze poezen drie keer per dag wat zacht voer. Al sinds een hele tijd staat Saartje haar bakje op het aanrecht in de bijkeuken en dat van Maudje op de grond. Wat was het geval? Maudje schrokte zo snel mogelijk haar eten naar binnen zodat ze daarna Saar weg kon duwen en ze dat van Saar ook nog op kon eten. Saar werd almaar magerder en Maudje dikker. En dat moest afgelopen zijn. Dus hebben we Saartje haar bakje boven op het aanrecht gezet om haar wat meer rust te geven tijdens het eten. Maar ook dat mocht niet baten. Maudje schrokte haar eten naar binnen en sprong daarna op het aanrecht om…. Tja, dat laat zich raden. En nu sta ik drie keer per dag aan het aanrecht op wacht om ervoor te zorgen dat Saartje op haar gemak kan eten. En dat werkt. Alleen eet Saartje in porties. En heb ik geen tijd om hier ook nog eens iedere keer weer bij te gaan staan. Dus, als Saar klaar is met eten en er ligt nog iets in haar bakje, dan leg ik hier een doekje over. Normaalgesproken komt ze zich bij me melden zodra ze honger krijgt. Ze weet toch dat ik standaard in de kamer aan de computer zit. En dan haal ik het doekje weer weg en kan ze rustig nog wat eten. Maudje is dan meestal buiten op muizenjacht.
Maar de laatste drie dagen vind ik het doekje naast het bakje. Wat blijkt het geval te zijn? Op onbewaakte momenten trekt Maudje het doekje van het bakje af en eet dan de restjes op. Ongetwijfeld geleid door haar heel erg goede neus. En nu pak ik het bakje dus in met het doekje. Moet ze toch wel heel erg haar best doen om dat doekje er nu nog vanaf te krijgen.
Echter, het grootste probleem doet zich voor tijdens onze vakanties. Doordat Maudje bij ons eigenlijk continu een beetje op regime staat om ervoor te zorgen dat ze niet superdik gaat worden, krijgt ze tijdens onze afwezigheid de kans om weer eens lekker bij te eten. Toen we na onze voorjaarsvakantie thuis kwamen, bleek Maudje enorm in gewicht toegenomen. Het was een echte dikke mol geworden. Daarom had ik haar na de vakantie op dieet gezet en was ze na een aantal weken weer op haar oude gewicht. Saartje bleek aardig vermagerd te zijn. Dat kan dus echt niet! Als we nu weggaan vraag ik onze verzorgers dan ook om dit in de gaten te houden. Nadat ik had uitgelegd waarom, blijven ook zij nu bij het bakje staan van Saartje tot ze is uitgegeten. En het heeft gewerkt. Tijdens onze laatste vakantie zijn ze allebei mooi op gewicht gebleven.
En dan heb ik het nog niet gehad over de katten hun aandacht voor ons eten. Saartje bedelt wel maar is met een klein hapje tevreden. En ze bedelt alleen als ze in de buurt is en in de gaten heeft dat er iets te halen valt. Maudje heeft er echter een radar voor én ze weet precies wat onze etenstijden zijn. Ze zorgt er dus wel voor dat ze in de buurt is. En ze lust ook echt alles! Boterham met kaas, boterham met hagelslag, koekjes, Mars, chocoladereep, nootjes…. Als er ook maar iets afvalt of als we het hoofd even wegdraaien, dan heeft Maudje dat in de gaten.
Maar omdat de boog niet altijd gespannen kan zijn, worden ze ook wel eens verwend. Ook Maudje…
Het is een feit dat Maudjes jaloezie de laatste tijd sterk is toegenomen, en ik denk dat ik de reden hiervoor wel weet. Maar dat is iets voor een andere keer 😉
De Piep-show 