Heel langzaam starten we op.

Mijn moestuinbakken zijn deels gevuld met zaadjes die ons, als alles goed gaat, lekkere sla, andijvie, bleekselderij, wortelen, rucola en radijsjes gaan opleveren. Ertussendoor staan wat goudsbloemen. Een aantal van deze zaden staan in de koude bak. Vooralsnog is er niet veel te zien behalve de daslook. Die komt mooi op als vaste bewoner van een van mijn bakken. Eigenlijk is dat de bak die ik een beetje heb verwaarloosd omdat de viooltjes zich er zo mooi in genesteld hadden. Ik vond het zonde om het geheel door elkaar te gooien terwijl ze nog steeds zo hun best deden. Ook piepten er narcisjes uit waarvan ik vergeten was dat ik ze vorig jaar daar tijdelijk gepoot had. En, ja hoor, lach maar, waar ik aan gesneden heb toen de blaadjes door kwamen en ik ze aanzag voor de sprieten van bieslook. En nee, geen probleem, we leven nog.

• 

• 

• 

• 

Het gras tussen de bosbessen is ingezaaid. Door de afwisseling in weer van zon en regen verwacht ik eigenlijk dat het niet lang zal duren voordat de eerste grassprietjes zich zullen laten zien. 

Het perk voor de bijenkasten is deels bezet door meerjarige bij-vriendelijke planten. Ik moet de grote graspollen er nog uit halen en dan kan het ingezaaid worden met een bijvriendelijk bloemenmengsel. Een mengsel waar ik zo af en toe ook uit kan plukken voor een bloemetje in huis. Niet dat ik dat heel vaak doe. Eigenlijk vind ik dat ontzettend jammer omdat de bloemen zoveel langer in het weitje staan dan in de vaas. 

En de bijenkasten! Ze staan eindelijk op hun plek! Wat ons betreft kan ons bijenseizoen beginnen op een klein maar belangrijk detail na. De bijen zelf. Die ontbreken nog. Maar we zijn ermee bezig. Daar hoop ik binnenkort meer over te kunnen berichten. Voorlopig verdiep ik me nog even in “Eerste hulp bij imkeren” van James Tew.

Voor nu wens ik jullie alvast een fijn weekend.

Dit blog draag ik op aan J.J. met een warme herinnering aan zijn berenknuffels.