Tja, hoe is het toch met de gans die we apart hebben gezet?

Na twee dagen in quarantaine te hebben gezeten was de wond dicht en dacht ik dat het veilig voor haar was om terug te gaan naar de groep. Het hekwerk werd opgeborgen. Helaas was het de morgen daarna weer hetzelfde liedje. Weer bloed dat stromend langs haar kopje liep. Het hekwerk werd weer uitgehaald en opgezet, water en voer klaar gezet en haar alweer gevangen met het net. Dit keer hebben we haar een week apart gehouden. Gisteravond heb ik haar opnieuw bij de groep gelaten. De wond is nu zodanig geheeld dat de veren grotendeels terug zijn gegroeid. Het gapend gat dat ik dacht te zien bleek haar oor te zijn. Het is dus wel een gapend gat maar de wond was niet zo groot als gedacht. Op die plek is de huid dunner. Net als bij de mens. Dan bloedt het sneller als wanneer er ergens anders een wond zou zijn. Tot nu toe gaat het goed ofschoon de gans zich aan de rand van de groep ophoudt. En of het het mannetje is geweest die haar zo toetakelt of een jaloers vrouwtje. Dat is nog de vraag…

En hoe gaat het met de spechten?

Zo leuk. We hebben beelden van de eerste ontmoeting, tot de daad en nu het voeren van de jongen. Meneer en mevrouw Specht zijn zeer geregeld te vinden op de vetpotjes vlakbij huis. Ze komen hier voer halen voor de jongen maar ook om zelf even snel een hapje te eten. Wat dat betreft hebben ze concurrentie van de meesjes, de eksters, de kraaien, de kauwtjes en de merels. Zelfs het kwikstaartje komt op het terras de restjes die vallen, opsmikkelen. Het is een drukte van belang. En een kabaal en geruzie af en toe. Ik word er ‘s morgens al vroeg wakker van. Op het filmpje kunnen jullie de spechtjes horen roepen om eten. Het geluid even wat harder zetten.

Heel leuk! Sinds een week of twee lopen de egeltjes weer rond om de brokjes van de katten te stelen. Tot nu toe heb ik er drie gesignaleerd. We horen ze geregeld eten ‘s nachts. Ze knabbelen behoorlijk luidruchtig en aan het gesnuif hoor ik dat er concurrentie in de buurt rond loopt.

En dan last but not least wat vogels betreft, de steenuiltjes?

Dat is minder goed nieuws. Bij de laatste controle zag Geco wel een steenuiltje wegvliegen maar bleken de drie eitjes koud te zijn. Waarschijnlijk niet bebroed dus. En dat is heel erg jammer. Het tweede jaar op rij nu. Wat er gebeurd is is tot nu toe niet duidelijk. Wie weet vinden we ergens in de loop der tijd een dode steenuil liggen. Dan zouden we aan de ring kunnen aflezen of het om het vrouwtje gaat wat in eerste instantie op de eieren zat. Maar nu weten we nog niets. In de buurt van de boom zijn er geen veren of zoiets te vinden. Niets wat een aanwijzing kan geven over een oorzaak, een verklaring. Over een tijdje volgt er weer een controle maar de verwachtingen zijn niet hoog gespannen. Helaas.

Wat de moestuin betreft…

Dat ligt allemaal erg achter. Ik durf nu pas de planten buiten te zetten die overwintert hebben in de garage. De tuin moet nog onder handen worden genomen en ofschoon de moestuin wel onkruidvrij gemaakt is, er een bijenmengsel gezaaid is en ik wat tomaten- en paprika plantjes in de kas heb staan durf ik er nu pas aan te denken om ze buiten te gaan zetten. De sla en de spinazie in de kas doen het wel goed. Dat wordt straks een lekkere spinazie salade met feta!

De aardbeien in de MM-bak doen het goed, net als de bloembollen en het zaaigoed in één van de andere de bakken voor de bijen. De kruiden gaan prima. En met het regenweer van nu begint het gazonzaad ook te ontkiemen. Al met al gaat het de goede kant op. Maar langzaam, heel langzaam…