Het weer van de laatste dagen roept me naar buiten. Het is dan wel koud maar droog met af en toe een zonnetje. Dat doet goed.

Een inspectie ronde laat zien wat er allemaal moet gebeuren de komende tijd. Maar ik aarzel nog. Het is pas begin maart. Het kan nog alle kanten op. Dus doe ik voorlopig nog even niets. Het bladafval in de vijvertjes dat nu duidelijk te zien is omdat het water helemaal helder is? Nog even laten zitten. Hier zullen vast en zeker beestjes in schuilen. Dat geldt ook voor het bladafval en het mos in de perken. Laat nog maar even liggen. De rozen snoeien? Mwah, ook nog niet.

Wat dan wel? De scheuten van de bramen uitsteken die her en der uitkomen. Het poten van deze braam was een slecht idee. Een erg stekelige variant en niet te temmen. Vorig jaar dacht ik de plant  al overal de baas te zijn en nu blijkt ze toch weer links en rechts op te komen. Ik probeer de braam uit te putten door ze steeds maar weer uit te steken waar ze opkomt en zoveel mogelijk op te sporen waar de wortels heen gaan maar het is een hardnekkig type. Een kwestie van volhouden hoop ik.

Het onkruid in het stukje grond dat ik vorig jaar heb ingezaaid met eenjarig bloemenmengsel kan ook verwijderd worden. Veel, heel veel kleefkruid dat echt alles in zijn omgeving overwoekert. Weg ermee. Ja, het is eetbaar en heel gezond maar toch. Dat geldt ook voor iedere kiem die ik zal zien van de zomerpostelein. Ook gezond maar een enorme woekeraar. En op dit stuk wil ik bloemen. Bloemen die ik kan plukken, bloemen voor de bijen, bloemen om naar te kijken en van te genieten.

Dan de kassen. In de grootste staan nog steeds de stengels van de tomatenplanten die lang hebben doorgedragen. Die kunnen nu wel weg. Maar wat was ik blij, en ben dat nog steeds overigens, met de grote opbrengst van vorig jaar. Al dat werk om ze in potten in te wecken heeft er voor gezorgd dat we tot nu toe nog steeds kunnen genieten van tomaten uit eigen tuin. En dat smaakt echt beter dan gekochte tomaten. Dus ook dit jaar weer tomaten in de kas. Maar nu wil ik proberen om ze hangend te kweken. In de hoop minder last te hebben van beestjes die tomaten ook lekker vinden maar ook omdat ik wisselteelt moet toepassen op de grond in de kas. Nu nog een stevig systeem maken om ze aan op te hangen.

De kleinere kas staat vol met tuingereedschap, lege potten en nog meer van zulke dingen. Eens grondig nalopen wat gebruikt wordt en de rest opruimen. Plaats creëren.

Voorlopig blijft het daarom nog even bij inspecteren, inventariseren, opruimen en plaats en plannen maken. Met af en toe een kopje koffie op een beschut plekje in de zon. En genieten van de plantjes die al wel opkomen, zoals het daslook.