Niet te geloven maar we strepen alweer 7 oktober af. Het is al een aantal dagen mooi herfstweer maar slechter weer ligt op de loer. Ik moest even mijn vorig blog terug lezen en meteen slikken. Mijn laatste post was van 16 augustus! Shame on me maar niet echt…

Op FB en Instagram heb ik af en toe foto’s geplaatst van mijn bezigheden. Vooral over de moestuin en de verwerking van de opbrengst. Ofschoon later dan gepland (stomme slakken) was de tomatenopbrengst toch heel behoorlijk. De paprika’s beginnen nu eigenlijk echt te kleuren. En de courgettes hebben ook goed opgeleverd. Voor de rest was het drama. De rode bietjes deden niets. De broccoli schoot maar meteen door zonder echt broccoli te worden. De witte kolen zijn erg klein gebleven en de bloemkool, daar zullen we het maar niet over hebben. Hopelijk doet de pastinaak nog zijn best. De andijvie staat er wel goed bij. Dat is tenminste iets. Op de een of andere manier is het moestuinbaktuinieren toch niet mijn ding. Volgend jaar probeer ik het weer in de volle grond. Zouden de engerlingen weg zijn? Want dat was de reden om het in bakken te proberen… De pompoenen doen het trouwens wel heel goed. En ja, die staan in de volle grond.

Het slakkenverhaal is niet veranderd. Bij minder weer maar weer rapen want weg is weg. Intussen heb ik de nodige slakkeneitjes gevonden onder de dahliapotten. Deze staan op de volle grond. Potten op verharding zijn eitjesvrij gelukkig. Uiteraard heb ik deze eitjes weggeschept waarbij ik me erover verwonderde dat deze eitjes zo aan elkaar geplakt zaten dat ze een hard geheel vormden. Wat het wel makkelijk maakte om ze weg te scheppen. Dat zijn dan toch weer slakken die niet geraapt hoeven te worden.

Voor de rest is mijn moestuin eigenlijk een kleine wildernis geworden. Wat fijn is voor de insecten en bijtjes en hommels en wat al meer. Maar wat niet helemaal past bij mijn op orde gestelde ik. Het is niet anders. Momenteel ben ik lichamelijk erg beperkt en moet ik mijn energie doseren. Keuzes maken naar wat wel en niet kan. En dat is per dag anders. Het lukt wel maar anders.

De bijtjes zijn intussen bijna klaar voor de winter. Nog even en dan kunnen de kasten niet meer verstoord worden gezien de kou. Daarom monitoren we nu regelmatig zodat ze met voldoende voedsel en broed de winter in gaan. Ook zijn we nog steeds bezig met de Aziatische hoornaar. We zien hem maar heel af en toe bij ons in de tuin. Maar hij is er wel. En dat vraagt ook monitoring. Gelukkig is er nu een Whats-appgroep waarbij de meldingen uit de buurt gecoördineerd worden. Zo is de kans om het nest van de AH te vinden aanzienlijk groter geworden. En dat is belangrijk aangezien de koninginnen nu nog in de nesten zitten. Meer informatie over de AH kunnen jullie hier vinden. Bekijk de info eens aangezien deze exoot een enorme bedreiging is voor de insectenwereld om ons heen. En dat is iets dat ons allemaal aangaat.

Verder heb ik toch zo’n leuk nieuws! We hebben enorm veel egels in onze tuin. Dat is al goed nieuws an sich natuurlijk. Maar nu hebben er zich egels in het hooi genesteld in het hok van Blondie. Ze hebben er hun nestjes gemaakt. Ieder egeltje een eigen ingang denk ik. En nu hoop ik, fingers crossed, dat ze jongen hebben. In september worden normaalgesproken kleintjes geboren. En wie weet liggen er in die hooinestjes wel hele kleine baby egeltjes! Heel voorzichtig loop ik er iedere dag langs, bang om ze te verstoren. Maar misschien zijn ze wel gewend aan onze dagelijkse routine? Wie weet. Ik verwonder me er wel over dat er meerdere egels holletjes hebben gemaakt in het hooi aangezien het erg solitaire dieren zijn met hun eigen territorium. Normaalgesproken dan. Toch de nachtcamera maar eens gaan ophangen.

En zo gingen de dagen voorbij. Manlief heeft de platanen gesnoeid, de buxus, de hagen in de wei.  Ikzelf de acacia’s en de rozen. Zo wordt de tuin langzaam winterklaar. De nachten zijn al een paar keer tegen het vriespunt aan geweest. Ach, het hoort er allemaal bij in deze tijd van het jaar. Ook weer lekker. We gaan naar binnen. Kachel aan, kaarsje aan. En genieten van de zonnige dagen zoals ze zich voordoen.