Wat een jaar voor de moestuin, bah! Drama. Dat was het tot nu toe. Regen, slakken, slakken en o ja, slakken. Toen mieren. Daarna weer slakken. Mijn eerste zaailingen die ik eindelijk kon uit poten in mijn kas? Opgevreten door de slakken. In de kas! Mijn tweede zaailingenkindjes hield ik met argusogen in de gaten. Alles heb ik geprobeerd. Havermout strooien, klei korrels strooien, koperdraad, overal potten met bier. Dat bier werkt trouwens wel maar niet met deze grote aantallen. Iedere dag het gazon afrapen en daarna de slakken in het bier gooien. Ja, niet diervriendelijk, ik weet het. Maar dat is geen enkel middel om je moestuin te verdedigen. Slakken een eind wegbrengen brengt de ellende op iemand anders zijn bordje. En dat is ook niet de bedoeling. Dus heb ik gekozen voor het doden van de slakken. Met bier. 

Genoeg over de slakken. Over naar de moestuin.

Eindelijk kan ik wat oogsten en beginnen de bloemen te pronken. De dahlia’s beginnen te bloeien, het wild mengsel is eindelijk opgekomen. De sla kan gesneden worden, de andijvie ook, de erwten zijn helaas niet goed opgekomen, fenegriek doet ook moeilijk maar de courgettes! Die doen het goed. De flespompoenen beginnen zich te vormen, de blauwe bessenstruiken hangen vol en er zijn nog wat aardbeitjes. Ook deze zijn grotendeels verregend en aangevreten door de slakken maar ik kan er af en toe nog een paar plukken. Zo tussen het wieden door. Want dat heeft uiteraard wel geprofiteerd van de regen! Een onkruid! Enorm. Geen nuttig onkruid, nee, natuurlijk niet. Maar zo’n gras dat zich ook nog erg lastig laat weghalen. Ik vraag me af en toe echt af waarom ik dit eigenlijk nog wil.

Maar toch zijn er eindelijk ook dingen die wél goed gaan. De tomaten in de kassen doen het, na een moeilijke start, prima. De paprika’s ook. En de courgettes, zoals al eerder gezegd, ook. Bolcourgettes en gewone. Mmm… En als de courgette op gang is gekomen, dan blijft ze leveren. Veel. Heel veel. Daarom ben ik zoek geweest naar lekkere recepten. Een aantal voor directe consumptie en een aantal om in te maken. Afgelopen week heb ik, met het warme weer, gazpacho gemaakt van courgette, basilicum en komkommer. Wat knoflook erbij. Heerlijk. Een echt zomer soepje dat je koud nuttigt en dat meteen bij draagt aan de noodzakelijke 250 gram groente per dag. Dat moeten we hebben. Courgetterepen op een satéprikker, beetje olie en wat sojasaus en dan op de bbq. Ook lekker. Courgetterepen in een muffin vorm doen en hieraan een geklopt eitje toevoegen en dan de oven in. Mmm. Maar voor de inmaak blijft mijn recept zoetzuur toch wel favoriet. Dus, terwijl ik dit typ, staan er drie kilo courgette stukjes te trekken in zout. En ga ik straks weer verder met de rest van het recept.  

Overigens zijn de bolcourgetjes echt heel schattig. Het is zo leuk om de gazpacho te presenteren in dit natuurlijke kommetje. Kijk nou toch!