Afgelopen maanden heeft een van de Speedy’s me aardig wat kopzorgen gekost. Ze vermagerde voor onze ogen, haar fiere rode kammetje ging heel bleek hangen maar lichamelijke onderzoeken leverden niets op. Geen bloedluis, geen vitaminetekorten. Er zat niets anders op dan maar weer een inwendig onderzoek te doen. Want het viel op dat ze maar aan het persen leek te blijven. En toen zagen we dat ze zoveel geperst had dat ze een stukje darm mee geperst had. Waar een wondje in zat en dat een kost had bedekt met poep. Iedere avond namen we haar mee naar binnen en maakten we haar schoon met lauw water en bedekten we het geheel met vaseline. De eerste keer deed ik ook een inwendig onderzoek maar behalve harde poepstukjes kon ik niets afwijkends voelen. Toen we uiteindelijk een bebloed wit ei vonden en er alweer bloed op de bodem van het kippenhok lag, dachten we dat het euvel verholpen was. Maar nee.
Speedy zonderde zich veel af en zat alles ineengedoken van een afstandje te bekijken. Toch bleef ze goed eten. En bleven we haar verzorgen. Maar wat een moeilijke plaats voor een kip om iets aan de ‘hand’ te hebben.
En ineens, op een dag, kon ik de poep verwijderen en was daar een genezen wondje. De poep liet zich gewoon verpulveren, dit keer van de veren rondom haar poepgaatje, niet aan de wond zelf en er was niets meer te zien van een uitstulpende darm. De ruiperiode en de leg-stop zullen hier zeker aan hebben bijgedragen. Want geen eitjes leggen betekent rust voor het lijfje van de kip.
Zienderogen knapte Speedy op. Ze scharrelde weer rond, haar kammetje kreeg langzaam haar kleur terug en op dit moment is het weer mooi rood en staat het fier rechtop. Ze loopt weer mee met de groep, ruziet weer mee om de meelwormen en wacht me ’s morgens weer op aan de achterdeur, bedelend om de restjes van het kattenvoer.
Wanneer ik dan ook weer witte eitjes begin te vinden en ze schoon in het leghok liggen, weet ik dat Speedy weer de oude is. Inmiddels is ze weer zodanig de oude, ze vertoont zelfs aardig wat diva-gedrag, dat ik haar gedrag aan banden heb moeten leggen. Ik trof haar afgelopen week aan in mijn moestuin. Die toch echt is afgezet met een hekje. Blijkbaar heeft ze de veerkracht in haar pootjes getest en bleek dat ze hier mee in de moestuin kon komen. Absoluut verboden terrein voor de kippen. We hebben haar de veren gekortwiekt aan haar rechterkant maar dat is nog niet kort genoeg blijkbaar. Vanavond nog een beetje korter knippen want anders moet er een hoger hekje komen. En daar maak ik manlief minder gelukkig mee.
Maar ik ben blij dat Speedy haar streken terug heeft. En ons daarvoor beloont met mooie witte eitjes. Heel blij.
De Piep-show 