Verrassing!

De steenuiltjes hebben ons mooi in de maling genomen!

We zagen in de wei achter ons huis toch de hele tijd steenuiltjes vliegen? En we dachten toch dat het misschien de uiltjes waren van voor in de wei die hier misschien beter hun prooi konden vinden? Nou, mooi niet dus!

Een dikke week geleden zitten manlief en ik onder de kastanjeboom te genieten van een heerlijke avond. We zijn gewend aan de steenuiltjes die om ons heen vliegen en zij aan ons. Maar dan valt ons een patroon op. Op een bepaald moment zien we dat er twee steenuilen tegelijk rondvliegen die een voor een onze andere kastanjeboom in vliegen. De boom met de steenuilenkast. De kast die we bekeken hebben toen het stel voor in de wei begon te broeden en die toen leeg was. Waar we nog enorm teleurgesteld over waren omdat het dan het vierde jaar op rij zou zijn dat hij leeg bleek.

Niet dus!

We gaan er eens goed voor zitten, camera bij de hand en we kunnen niets anders concluderen dan dat het een ander steenuilenpaartje is dat jongen heeft in de kast. Aangezien we hen nu niet willen storen houden we het voor vanavond bij naar hen kijken. Morgenvroeg, nemen we ons voor, gaan we de kast inspecteren en hangen we er meteen de wildcamera bij.

Zo gezegd, zo gedaan.

’s Morgens gaan manlief en ik met de ladder naar de boom, camera mee en een handdoek om het gat van de kast af te sluiten. Manlief klimt op de ladder en ik houd de handdoek voor het gat. En ja hoor. Hij telt drie mooie kleine steenuiltjes! Snel maakt hij een foto met zijn gsm, we installeren de wildcamera en dan gaan we weer vlug weg zodat pa en ma steenuil met een gerust hart prooi kunnen aanleveren.

We bekijken de beelden en constateren inderdaad dat deze uiltjes kleiner zijn dan die van voor in de wei. Maar toch. Het uitvliegen zal niet lang meer op zich laten wachten. Goed nieuws voor Geco en Fred. Kunnen zij ze nog ringen.

Natuurlijk zetten we het meteen op de app naar Geco. Die er ook geen gras over wil laten groeien en daags erna meteen al komt ringen. En dan komt de volgende verrassing. Het zijn geen drie jonge steenuiltjes maar vier!

Wat een geweldig nieuws!

En dat zolang onvermoed onder onze neus!

Slimme beestjes, onze uiltjes!