Iedere morgen wanneer ik naar achteren loop om te gaan voeren, reageert ze al op mijn klompen. Ze kent het geluid precies. Al enthousiast gakkend komt ze uit de wei aangelopen om maar zo snel mogelijk de poort door te kunnen, de tuin in. Het gaat haar dus niet om mij, dat is duidelijk, maar omdat Piep graag in de tuin is. Het voelt wel warm aan, zo’n reactie.
Het is niet helemaal waar dat ze alleen maar in de tuin wil zijn omdat ze nu eenmaal graag in de tuin is. Gedurende de dag mist ze contact met ons. En zo heel langzaam verplaatst ze zich dan van haar voerbakje naar het midden van de tuin. Haar post naast het vogelbadje. En van daaruit, steeds loerend naar de serre of woonkamer, weer naar de achterkant van de serre om uiteindelijk bij het kattenluikje te eindigen. Hier ligt ze steevast diep in slaap. Een veilig plekje. Wanneer ik dan naar buiten ga om even met haar te socializen, schrikt ze echt wakker. Het kan ook wel eens zijn dat ik haar stoor in een van haar favoriete bezigheden, het molesteren van de bagagedragerriemen van manlief zijn oude fiets. Hier kan ze uren lang enthousiast mee bezig zijn. Al kermend en gakkend van inspanning.
Wanneer ze niet naast het kattenluikje ligt, ligt ze op de rand van het gras dicht bij de serre. Van hieruit heeft ze een perfect zicht op mijn plaats aan het bureau. En als ze vindt dat het nu wel lang genoeg heeft geduurd, dat werken van mij, dan begint ze haar gekke rondjes te draaien en veel kabaal te maken. Koffietijd!! Ook dat moge duidelijk zijn. Ach, het zorgt er in ieder geval voor dat ik niet de hele dag aan een stuk achter de computer zit. Zo ongezond. Maar wanneer ik werk vergeet ik de tijd en vergeet ik ook om pauzes te nemen. Dus in die zin is het goed voor ons allebei, die afgedwongen Piepmomentjes.
In de wei lijkt het nu goed te gaan met haar. ’s Avonds loopt ze tegen het schemeren aan met me mee de wei in. Niet van harte maar eenmaal in de wei, ook niet meer met tegenzin. Ze loopt meteen naar haar granenbakje en begint te eten zodra ik dit heb bijgevuld. ’s Ochtends loopt ze in de wei, samen met Mop en Gijs. Dus dat gaat ook prima. Ik houd haar mankheid wel goed in de gaten maar tot dusver mag ik niet klagen. Zolang ze niet teveel wordt ‘lastig’ gevallen door Gijs, lijkt het goed te gaan met haar pootjes. Naar verhouding dan.
Manlief heeft nog extra speeltegels gelegd op haar favoriete zitplekjes zodat ze hier met haar poten van de grond staat. We merken in de tuin dat ze graag op deze tegels zit, bij de douche naast het zwembad. Het zorgt er waarschijnlijk voor dat het net wat minder koud optrekt. En omdat ze toch al opstartproblemen heeft wanneer ze op moet staan, is dit misschien net een beetje aangenamer.
Ik hoop dat we de winterperiode op deze manier goed door zullen gaan komen.
De Piep-show 
Wat leuk! En ook leuk bedacht Piep-show!😆Eric
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel Eric.
LikeGeliked door 1 persoon
Haha, wat grappig dat Piep zo gefascineerd is door de bagegedragers! Wat zou ze daar nou toch in zien? 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Als we eens in haar kopje konden kijken…
LikeGeliked door 1 persoon
Ik dacht dat je dat kon…?? 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Die Piep, ik hoop maar dat het niet zo’n koude winter wordt. Goed weekend 😰
LikeGeliked door 1 persoon
Jullie ook een fijn weekend!
LikeLike
Verkeerde poppetje erbij… 🌼 ik had een vrolijk bloemetje bedoeld…
LikeGeliked door 1 persoon
👍
LikeGeliked door 1 persoon
Via MooiLeven kom ik op jouw blog uit en ik val met mijn neus in de boter. Ik zie een gans!
Ik heb een zwak voor mensen die goed voor dieren zorgen. En dat doen jullie. Beterschap voor Piep.’
Groetjes Kakel.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel Kakel 😊We proberen het in ieder geval wel…. leuk dat je ons bezocht hebt!
LikeLike
Hoi ingrid, effe een reactie. Via n manke ganzenpoot intikken kwam ik bij jouw verhaaltjes uit. Nou ben ik totaal geen lezer alleen wat tijd schriften en krant e.d. en nu ben ik verslaaft! Aan jouw verhalen…. al een week lang verslind ik tussendoor jouw verhaaltjes. Nog nooit zoveel gelezen op isa hoes haar boekje over antonie na…. en hoe zoo… ik hen nl ook al sinds 5 jaar een gans, guus op n markt in lommel gehaald. En een poes amy (amy winehouse). Ik herken me zooooo in jouw en maak veel hetzelfde mee..en woon ook nog in de buurt. Typisch allemaal. Heel veel groeten van ook n grote ganzen lief hebster en ander dierenspul. Monique
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi Monique,
wat leuk om te lezen! Ik ken niet zoveel mensen met ganzen dus ik vind dit heel bijzonder. Hopelijk heb je wat aan onze ervaringen. Groetjes van het hele spul hier en blijf lezen!
LikeLike
Hoi ingrid, ik ben bij met lezen…. helaas… na het sterven van piep ben ik ff gestopt. Ik moet er niet aan denken dat guus er niet meer is en vond t zo erg voor jullie. Maar n troost is t dat piep een geweldig mooi leventje heeft gehad bij jullie… zij heeft genoten dat was wel duidelijk. De verhaaltjes zonder piep was wel pijnlijk en wennen. Maar gelukkig hebben jullie meer ganzen en ik heb guus om van te genieten. Groetjes en ga vooral door.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel Monique. Ja, Piep is en blijft een groot gemis. Maar gelukkig hebben we de foto’s, de filmpjes en de verhalen…
Fijn weekend!
LikeLike